Ιούνιος 2014, Δευτέρα 30, γενική συνέλευση μετόχων της ΕΥΑΘ, η ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ μιλάει για «επανεξέταση της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ μετά και την απόφαση του ΣτΕ για την ΕΥΔΑΠ και μετά τις κοινωνικές αντιδράσεις», το μήνυμα έχει ληφθεί.
Παρά την ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ όμως, επίσημη ανακοίνωση για αναστολή ή τερματισμό της ιδιωτικοποίησης δεν έχει βγει, ούτε και οι υποψήφιοι αγοραστές δήλωσαν ότι αποχωρούν από τη διαδικασία παρόλο που έχει εξαγγελθεί. Γεγονός που μας βάζει σε σκέψεις για το επόμενο βήμα αυτών που θέλουν χαρίσουν σε φίλους τους τα δημόσια αγαθά και το νερό.
Πράγματι, αρχές Σεπτέμβρη, ο υπουργός Υποδομών, ανακοινώνει ότι μελετάνε την εξαγορά της ΕΥΑΘ από την ΕΥΔΑΠ, τη συγχώνευση, την αξιοποίηση, την επέκταση, και τέτοιες «αναπτυξιακές» φράσεις που όλες φωτογραφίζουν ένα πράγμα: την έμμεση ιδιωτικοποίηση.
Αντιγράφουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα από τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη: «Η ΕΥΔΑΠ σήμερα είναι μια από τις πιο υγιείς εταιρείες της χώρας, με τεράστια κεφαλαιακή επάρκεια, με πολλά κέρδη, με απόδοση μερισμάτων στους μετόχους και στο Δημόσιο, το οποίο είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος, με μια προσπάθεια που κάνουμε τώρα να ιδρύσουμε την ΕΥΔΑΠ Νήσων έτσι ώστε να σταματήσουν να πηγαίνουν νερό οι “νερουλάδες” στα νησιά», προσθέτοντας ότι η ΕΥΑΘ την έχει ανάγκη.
Όλη η δήλωση αφορά οικονομικούς και μόνο όρους, κέρδη, μερίσματα, μέτοχοι, ούτε μια λέξη για το κοινωνικό αγαθό, θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται σε οποιοδήποτε εμπορικό προϊόν ενός εργοστασίου για παράδειγμα. Και αυτή είναι η διαφορά μας με τον υπουργό που υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει. Γι’ αυτόν όλα είναι αριθμοί και κέρδη, έτσι έμαθε, έτσι επιβιώνει, δεν γνωρίζει τι θα πει αλληλεγγύη, τι θα πει να μην έχεις να πληρώσεις ούτε το νερό (αυτή τη στιγμή πάνω από 30.000 νοικοκυριά στη Θεσσαλονίκη αδυνατούν να πληρώσουν), και να στο πληρώνει μια ομάδα αλληλεγγύης ή ο γείτονας σου.
Από τη δήλωση θα κρατήσουμε την περίσσεια υποκρισίας του υπουργού, μιλά εναντίον των «νερουλάδων» των νησιών, όταν μόλις πριν τρεις μήνες παραλίγο να χαρίσει την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ στους νερουλάδες γίγαντες, τις πολυεθνικές του νερού!
Ουσιαστικά λοιπόν προσπαθούν να φέρουν την ιδιωτικοποίηση από το πλάι, από το παράθυρο. μιλάνε ξεκάθαρα για συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), ακριβώς όπως και η δήλωση της εκπροσώπου της SUEZ στη Θεσσαλονίκη λίγους μήνες πριν, ότι η εξαγορά της ΕΥΑΘ θα είναι ένα απλό ΣΔΙΤ και όχι ιδιωτικοποίηση, τέτοιες συμπτώσεις!
Η αποτυχία της πλήρους ιδιωτικοποίησης αναγνωρίζεται πλέον και από τις ίδιες τις πολυεθνικές. Ετσι παρατηρείται από τις αρχές τις δεκαετίας του 2000, μια στροφή των ίδιων των εταιρειών προς τις ΣΔΙΤ, με τις ευλογίες της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου μέσα από μελέτες και έρευνες «δείχνει» το νέο δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση του νερού, τις ΣΔΙΤ (Jorgen Magdahl, From privatization to corporatization FIVAS).
Το πλάνο δεν είναι καινούργιο. Θα θυμίσουμε την Ελληνικά Ύδατα Α.Ε., όταν το 2008 η τότε κυβέρνηση έκανε και πάλι ασκήσεις επί χάρτου με μια εταιρεία holdings η οποία θα περιλάμβανε ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ και ΔΕΥΑ –ουσιαστικά όλα τα νερά της Ελλάδας– και η οποία θα εισαγόταν στο χρηματιστήριο, μια έμμεση ιδιωτικοποίηση πανελλαδικής εμβέλειας.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης ανασύρει σήμερα από το συρτάρι εκείνο το παλιό σχέδιο. Σπασμωδικές κινήσεις; Αγαρμπες πρωτοβουλίες; Δεν γνωρίζουμε. Ομως η προχειρότητα αποδεικνύει ένα και μόνο γεγονός: την αγωνία τους να ξεπουλήσουν, την αγωνία τους να ικανοποιήσουν τις πολυεθνικές και τους μεγαλοεργολάβους (στις κοινοπραξίες εξαγοράς της ΕΥΑΘ, οι πολυεθνικές συνοδεύονται από τους γνωστούς εθνικούς εργολάβους). Επιπλέον μας κάνει εντύπωση ότι για το συγκεκριμένο σχέδιο το ΤΑΙΠΕΔ τηρεί σιγή ιχθύος. Ρωτήθηκε ή πάνω στη βιασύνη τους το ξέχασαν;
Το νερό ως μονοπωλιακό αγαθό και απαραίτητο για τη Ζωή θα είναι πάντα στόχος των αρπακτικών του νεοφιλελευθερισμού. Το γνωρίζουμε και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό. Ούτε το δημοψήφισμα (όπως και στην Ιταλία όπου η κυβέρνηση μόντι προσπάθησε να παρακάμψει το Ιταλικό ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση) ούτε η απόφαση του ΣτΕ θα τους σταματήσει. Θα ανασυγκροτηθούν και θα επιτεθούν ξανά, και εμείς πρέπει να είμαστε εκεί, όσο κοπιαστικό και αν είναι.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ή καλύτερα, έχουμε την εξής μία: Να περάσουμε στην αντεπίθεση, να βάλουμε εμείς την ατζέντα! Να διεκδικήσουμε εμείς πράγματα από τις κυβερνήσεις υπηρέτες των πολυεθνικών, να τους κάνουμε εμείς να τρέχουν από πίσω μας.
Πανηγυρίζουμε ότι ο ΟΗΕ αναγνώρισε ότι το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα, πανηγυρίζουμε για το αυτονόητο. Να απαιτήσουμε από όλους αυτούς το απαραίτητο νερό για την ανθρώπινη υπόσταση και η αποχέτευση να παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ! Και μετά να δούμε αν οι πολυεθνικές μπορούν να κερδοσκοπούν πάνω στις ανάγκες μας. Το μοντέλο εφαρμόζεται ήδη, εξασφαλίζοντας νερό στους φτωχούς από τη μία και οικονομία στους υδάτινους πόρους από την άλλη (Ozman Ozguven, δήμαρχος Δικελίου).
Και αν θέλουν οι πολυεθνικές και η Παγκόσμια Τράπεζα να θεωρούν το νερό εμπόρευμα ας το ξανασκεφτούν! Ένα κυβικό νερό με κόστος 0.40 ευρώ δίνει 2.000 μπουκάλια μισού λίτρου εμφιαλωμένου νερού το οποίο πουλάνε 0.50 ευρώ! Πάνω από 2000 φόρες το κέρδος τους, χωρίς να υπολογίσουμε τα αναψυκτικά, τις μπύρες κ.λπ. Το οξύμωρο είναι ότι όχι μόνο πουλάνε πανάκριβα, αλλά έχουν και εκπτώσεις επειδή θεωρούνται μεγάλοι καταναλωτές νερού! Πώς θα φαινόταν στις πολυεθνικές να χρεώνονται το νερό ανάλογα με το πόσο το πουλάνε; Θα οδηγούνταν σε αναδίπλωση ως προς την σπατάλη ή όχι;
Πρέπει λοιπόν ως κίνημα και ως κοινωνία να είμαστε σε επαγρύπνηση και να δικτυωθούμε μεταξύ μας. Ηδη πολλές πρωτοβουλίες στην Ελλάδα το κάνουν. Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου μαζευτήκαμε στη Θεσσαλονίκη 15 συλλογικότητες από Κρήτη, Ιωάννινα, Βόλο, κ.λπ. Πέρα από τη γνωριμία δια ζώσης, ανταλλάξαμε απόψεις, «νιώσαμε» τα προβλήματα και εκφράσαμε τη διάθεση για αλληλεγγύη, υποστήριξη καθώς και ανταλλαγή τεχνογνωσίας και εμπειριών. Αυτοί που αποφασίζουν πρέπει να καταλάβουν ότι θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΧΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου