Ανακρίσεις για το νερό

Διώξεις σε Βόλο και Πήλιο πολιτών που αντιδρούν στο ξεπούλημα πόσιμων και αρδευτικών υδάτων.

Της Νέλλης Ψαρρού

Η σταθερή μεθοδολογία που εφαρμόζει η κυβέρνηση εναντίον οποιουδήποτε αντιστέκεται στα σχέδια ξεπουλήματος γης και νερού άρχισε να εφαρμόζεται και στον Βόλο. Ετσι, από τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου καλούνται στον ανακριτή άτομα για δολιοφθορές στις δεξαμενές πόσιμου νερού στα χωριά και στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις της ΔΕΥΑΜΒ, καθώς και για έκθεση σε κίνδυνο της υγείας πολιτών.

Οι ανακρίσεις αφορούν τα περιστατικά από το 2012 μέχρι σήμερα, όπου σύσσωμοι οι κάτοικοι των χωριών, μέσα από μαζικές λαϊκές συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα να απομακρύνουν τους χλωριωτές από τις δεξαμενές ύδρευσης των χωριών και να μην παραδώσουν στοιχεία στη ΔΕΥΑΜΒ σχετικά με τις καλλιέργειές τους και τα νερά στα χωράφια τους. Οι πολίτες αντιδρούν με αυτούς τους τρόπους στην υποβάθμιση της ποιότητας του νερού τους, καθώς και στην επερχόμενη ιδιωτικοποίηση που, όπως εκτιμούν, ήδη μεθοδεύεται μέσω του τεράστιου ανοίγματος των αρμοδιοτήτων της ΔΕΥΑΜΒ.

Ας σημειωθεί εδώ ότι οι πολυεθνικές του νερού δεν ενδιαφέρονται για την αγορά δικτύων μικρών πόλεων. Και ο Καλλικράτης έκανε τον Βόλο, και την ΔΕΥΑ του, τον τρίτο σε μέγεθος δήμο μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, το δίκτυο των οποίων ήδη η κυβέρνηση προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.

Ιστορικό της αντίδρασης

Βάσει του «Καλλικράτη» ο Δήμος Βόλου επεκτάθηκε, αυξάνοντας τους κατοίκους από 86 χιλιάδες σε 140 χιλιάδες, και την έκτασή του από 15 χιλ. στρέμματα σε 386 χιλιάδες (περίπου 26 φορές). Αυτομάτως, η αρμοδιότητα για τη διαχείριση του πόσιμου νερού αυτών των περιοχών πέρασε στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑΜΒ). Το ίδιο συνέβη και με το νερό άρδευσης, παρ’ όλο που η ΔΕΥΑΜΒ δεν έχει καμία τεχνογνωσία γι’ αυτές τις αγροτικές περιοχές, όπως η ίδια έχει παραδεχτεί.

Τα Χριστούγεννα 2011, η ΔΕΥΑΜΒ εγκατέστησε χλωριωτές στα χωρία του Πηλίου, υποβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα του νερού, και ένα χρόνο μετά έστειλε δελτία καταγραφής για το νερό της άρδευσης, το οποίο προτίθεται να βάλει σε κλειστούς σωλήνες με μετρητές, καταργώντας τον παραδοσιακό ρόλο των αυλακιών που ποτίζουν το κάθε χωράφι αλλά και όλη την περιοχή απ’ όπου περνάνε.

Η αντίδραση των κατοίκων υπήρξε άμεση: οργανώθηκαν λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά, έγιναν ενημερώσεις και σύσσωμοι οι κάτοικοι δήλωσαν αφενός μεν την αντίθεσή τους στην καταγραφή των καλλιεργειών τους, αφετέρου αφαίρεσαν τους χλωριωτές από τις δεξαμενές ύδρευσης. Υπάλληλοι της ΔΕΥΑΜΒ τις ξαναέβαλαν σε κάποιες περιπτώσεις, εν κρυπτώ συνήθως (π.χ. στην Πορταριά πήγαν τον Δεκαπενταύγουστο του 2013), για να τις αφαιρέσουν οι κάτοικοι ξανά με περισσότερη μαζικότητα κάτω από το φως της ημέρας (8/12/13).

Τότε, τον Οκτώβρη 2013, η ΔΕΥΑΜΒ κινήθηκε ασκώντας μηνύσεις κατ’ αγνώστων για δολιοφθορές που θέτουν την υγεία των κατοίκων σε κίνδυνο.

«Δεν καταλαβαίνουμε γιατί έγινε μήνυση κατ’ αγνώστων. Εμείς πήγαμε εκεί μέρα μεσημέρι για να γνωρίζουν ακριβώς ποιοι είμαστε», μας είπαν οι ντόπιοι! Σε συνελεύσεις που έγιναν σε όλα τα χωριά από τον Νοέμβριο του 2013 μέχρι τον Ιανουάριο 2014, οι κάτοικοι αρνήθηκαν να συζητήσουν το σχέδιο διαχείρισης του αρδευτικού νερού της ΔΕΥΑΜΒ, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι δεν της αναγνωρίζουν καμία τέτοια αρμοδιότητα.

Η νέα δημοτική αρχή

Η Εισαγγελία κάλεσε δύο άτομα για ανάκριση στην Αστυνομία και έπεται συνέχεια, όπως μαθαίνουμε. Οι κλήσεις ήρθαν αμέσως μόλις ανέλαβε ως νέος δήμαρχος ο Αχ. Μπέος, ο οποίος φαίνεται ότι συνεχίζει την πολιτική του προκατόχου του, Π. Σκοτινιώτη, αποκαλώντας τα χωριά «…μια μειοψηφία που θέλει να επιβάλει την άποψή της στους υπόλοιπους».

Ο πρώην αντιδήμαρχος και (αυτοδίκαια) αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ, κ. Μαυρογιάννης, μας είχε δηλώσει πως οι κάτοικοι των χωριών είναι αυτοί που ιδιωτικοποιούν ένα δημόσιο αγαθό μην αφήνοντας τη διαχείριση στη ΔΕΥΑΜΒ ή αποκλείοντας τη δυνατότητα κάποιος να το αγοράσει «λες και είναι δικό τους» (συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ «Σταγώνες», Σεπτέμβρης 2013)!

Οπως γνωρίζουμε, η συκοφάντηση είναι η πρώτη επίθεση της εξουσίας κατά των ενεργών πολιτών. Επονται οι δικαστικές διώξεις για την εμπέδωση του φόβου και στη συνέχεια η καταστολή και οι τραμπουκισμοί. Αυτή τη στιγμή περνάμε ξεκάθαρα στη φάση που αναλαμβάνουν τον ρόλο τους τα δικαστήρια. Οι πολίτες όμως δηλώνουν ότι θα υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη ζωή με κάθε τρόπο.

πηγή