11 Σεπ 2014

Μίλα μου Βρώμικα η αλλιώς Η διαχείριση του φόβου Η΄ τώρα μιλάμε εμείς

...το πολιτικό συνδικαλιστικό σύστημα επιστρατεύει το βαρύ όπλο της χειραγώγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς που είναι ο ΦΟΒΟΣ...
Η διαχείριση του φόβου ή τώρα μιλάμε εμείς

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής.
Είναι ένας μηχανισμός προστατευτικού χαρακτήρα, μια φυσιολογική αμυντική αντίδραση του οργανισμού χωρίς να απαιτείται συνειδητή σκέψη.
Όταν όμως ο φόβος συνεχίζει να υφίσταται, ενώ δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος και σε καταστάσεις υπερβολικού στρες, τότε μετατρέπεται σε φοβία και γίνεται εμπόδιο στην φυσιολογική αντιμετώπιση της καθημερινότητας του ατόμου.
Ο φόβος μπορεί επίσης να βιωθεί μέσα από μια μεγαλύτερη ομάδα ή κοινωνικό σύνολο, και μπορεί να συνδυάζεται με την κοινωνική επιρροή και να γίνει μαζική υστερία.
Το ανθρώπινο είδος είναι «προγραμματισμένο» βιολογικά και ψυχολογικά να αντιδρά με φόβο στα ίδια ερεθίσματα, σε όλες τις ιστορικές περιόδους.
Το αντικείμενο των φοβικών αντιδράσεων λοιπόν έχει άμεση σχέση με το ένστικτο επιβίωσης του ανθρώπου και τα χαρακτηριστικά εκείνα που αποτελούσαν πάντα ένδειξη απειλής για την επιβίωσή του
(http://el.wikipedia.org/wiki/Φόβος)
Ο φόβος ως συναίσθημα επιδρά αρνητικά σε άτομα με χαμηλή κριτική ικανότητα και κυρίως στα παιδιά γι αυτό και διαφημίσεις που στηρίζονται σε αυτό το συναίσθημα απαγορεύονται ως αντιδεοντολογικές.
Αφού εξαντλήθηκαν όλα τα άλλα συναισθήματα  που χρησιμοποιήθηκαν έως τώρα όταν  δημιουργήθηκαν, από την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, της δικαίωσης, της κοινωνικής καταξίωσης, της ψευτοαλήθειας, της παρηγοριάς, της αξιοκρατίας, της πατριδοφιλίας, κ.ά το πολιτικό σύστημα  επιστρατεύει το βαρύ όπλο της χειραγώγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς που είναι ο ΦΟΒΟΣ.
Φόβος ότι, κανείς δεν πρέπει να διαμαρτύρεται γιατί θα αντιμετωπιστεί με τόνους χημικών και βίαιη καταστολή από τη νόμιμη κρατική βία.
Φόβος από τους χιλιάδες μετανάστες που θα αλλοιώσουν την καθαρότητα της φυλής μας και θα αρπάξουν τις δουλειές μας και θα κλέψουν τα σπίτια μας.
Φόβος από τη συμπεριφορά του κακού γείτονα για να αγοράζουμε αδιαμαρτύρητα τους εξοπλισμούς.
Φόβος ότι θα μολυνθούμε όλοι από έιτζ από τις παράνομες πόρνες του κέντρου της πόλης.
Φόβος ότι αν δεν συμβιβαστούμε με τα 150 Ε το μήνα δεν θα έχουμε να φάμε
Φόβος ότι αν δεν ψηφίζαμε τα  μνημόνια θα πτώχευε η χώρα και όλοι μας θα ήμασταν επαίτες.
Φόβος ότι αν δεν ψηφίσουμε τα κόμματα που μας οδήγησαν στην καταστροφή δεν θα έχουμε ευρώ και οι δραχμές δεν θα αξίζουν τίποτα.
Φόβος και απειλές για την αναγκαιότητα των μνημονίων γιατί χωρίς αυτά δεν θα είχαμε μισθούς και συντάξεις, λες και τα χρήματα που δανειστήκαμε πήγαν σε μισθούς και συντάξεις και όχι στην αναχρηματοδότηση των δανείων των τοκογλύφων και στις τράπεζες.
ΦΟΒΟΣ  – ΦΟΒΟΣ -  ΦΟΒΟΣ … ψυχολογική , κομματική και κρατική βία απέναντι στους πολίτες.
Δεν υπάρχουν επιχειρήματα ούτε καν αναφορές σκέψης γιατί τα επιχειρήματα αντικρούονται με τη λογική και αυτό δεν συμφέρει.
Μόνο η επίκληση φαινομένων φόβου υπάρχει και καθοδήγηση του κόσμου  μέσα από τα ένστικτα επιβίωσης.
Απέναντι στους εκβιασμούς ΦΟΒΟΥ που προτάσσει το σύστημα ένα έχουμε να πούμε
ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ
Γιατί τώρα μιλάμε εμείς ,
Tώρα υπογράφουμε εμείς,
έστω και με ένα σταυρό, ωσάν αγράμματοι.
Τώρα που η κυριαρχία της εξουσίας τείνει να παραλύσει ,
τώρα που οι μεγάλοι γίνονται μικροί
τώρα που η ψεύτικη κοινωνική ιεραρχία καταρρέει
τώρα εμφανίζεται ως νεογέννητο μωρό η δημοκρατία.
Τώρα οι τελευταίοι έσονται πρώτοι,  αρκεί να νικήσουμε τον ΦΟΒΟ.
A.P.Katakalis
Υ.Γ(1)
Αντί να μας κουνάνε το δάχτυλο από τα τηλεοπτικά παράθυρα και να σπέρνουν το φόβο και τον πανικό , ας προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τις 3.000 αυτοκτονίες-δολοφονίες των παράνομων μνημονίων και τους ήδη πτωχευμένους 1.000.000 συνανθρώπους μας.
Υ.Γ(2)
Όσο για του τοπικούς παράγοντες που φόρεσαν ένα κουστούμι και μια γραβάτα και αποφάσισαν ότι θα είναι υποψήφιοι βουλευτές και θα προσπαθήσουν να μας σώσουν όπως και οι παλαιότεροι φίλοι τους βουλευτές που τώρα κρύβονται, ένα έχω να πω,  πως τους λυπάμαι αφάνταστα  όταν πάνε στα χωριά και στα κλεφτά αφήνουν τα φυλλάδια των κομμάτων τους και όπου φύγει-φύγει.
Ανοικτή Πρωτοβουλία Κατάκαλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου