Ο Σύλλογος Προσωπικού ΕΥΔΑΠ και η Εργατική Πρωτομαγιά

του Βασίλη Τσόκαλη,

μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου Προσωπικού

Η Εργατική Πρωτομαγιά σηματοδοτεί το παγκόσμιο ενωτικό αγώνα του κόσμου της εργασίας, για δίκαιες αμοιβές, για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, διαβίωσης, μέχρι τη συνολική της χειραφέτηση.

Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας βρίσκονται, μετά από τρία χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών και διαδοχικών κυβερνήσεων, αντιμέτωποι με τη πιο αντεργατική, βάρβαρη και απάνθρωπη επίθεση. Όσοι αγωνίζονται αντιμετωπίζουν πολλαπλές μορφές καταστολής, με δικαστικές διώξεις, επιστρατεύσεις, απειλές απολύσεων, βιώνοντας ένα μετεμφυλιακό κλίμα τρομοκρατίας.

Ο φετινός εορτασμός θα πρέπει να σημάνει την επανεκκίνηση αγωνιστικών κινητοποιήσεων και ενωτικών δράσεων όλων των εργαζομένων και ειδικότερα του Συλλόγου Προσωπικού της ΕΥΔΑΠ, του πολυπληθέστερου σωματείου της ΕΥΔΑΠ.

Πολύ σωστά και ομόφωνα το Δ.Σ. του Συλλόγου αποφάσισε να καλέσει σε απεργία τη 1η Μάη αντιδρώντας στη προσπάθεια της κυβέρνησης να τη μεταφέρει, μετατρέποντας τη σε «γιορτή λουλουδιών» από ημέρα μνήμης και αντίστασης.

Το "ΣΕΚΕ&Σ" πρότεινε να εκδοθεί κοινή ανακοίνωση και να γίνουν ενημερωτικές επισκέψεις από κοινού όλων των παρατάξεων, στους χώρους εργασίας της εταιρείας μέχρι την ημέρα της Απεργίας, καλώντας τους να συμμετάσχουν μαζικά στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων.

Αυτό δεν έγινε κατορθωτό γιατί οι εκπρόσωποι των παρατάξεων δεν συμφώνησαν στο «ανυπέρβλητο εμπόδιο» που θα καλούνται να συγκεντρωθούν οι συνάδελφοι.

Απορρίφθηκε και η ενωτική πρόταση του "ΣΕΚΕ&Σ" για να αναγραφεί στην ανακοίνωση ότι συμμετέχουμε στην απεργία που εξήγγειλαν ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ- ΕΚΑ και συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις των συνδικάτων.

Έτσι φτάσαμε στο κωμικοτραγικό αποτέλεσμα να έχουμε συμφωνήσει στο πλαίσιο της Απεργίας και να μη βγαίνει η ανακοίνωση επειδή διαφωνήσαμε στο τόπο συγκέντρωσης που θα αναγράφεται στην ανακοίνωση.

Στην Ελλάδα των μνημονίων που τα αυτονόητα έγιναν ζητούμενα, δεν μπορεί να είναι ζητούμενο η κοινή δράση των εργαζομένων. Ενωτικά, μαζικά απαιτούμε πίσω τα δικαιώματα και τη ζωή που μας πήραν.

Συγκροτούμε ένα πλατύ κοινωνικό ρεύμα αντίστασης και ανατροπής αυτών των πολιτικών που μας εξαθλιώνουν. Δικαιώματα που θα τα ξανακατακτήσουμε.

Όσες Εργατικές Πρωτομαγιές και να χρειασθούν, όσοι αγώνες και να απαιτηθούν, ανεξάρτητα από ποιος καλεί ή σε πια συγκέντρωση θα συμμετάσχεις.

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν ορισμένοι, τόσο το καλύτερο για τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα. Αλλιώς θα ξεπερασθούν από την ίδια τη ζωή και τους εργαζόμενους σα σταματημένοι.