Συμπαράσταση στους απεργούς του Μετρό

Θέλουν μια κοινωνία στο γύψο και τους εργαζόμενους στην απόλυτη φτώχεια

Μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες έχουν υποστεί πέντε διαδοχικές μειώσεις μισθών, που φτάνουν στο ύψος του 35% μέχρι και του 40%. Από τον Απρίλιο του 2012 υπόγραψαν με την κυβέρνηση, συλλογική σύμβαση εργασίας χρονικής διάρκειας ενός έτους με μηδενικές αυξήσεις. Η κυβέρνηση με τη ψήφιση του 3ου Μνημονίου αποφάσισε να εντάξει και τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες στο ενιαίο μισθολόγιο. Και ενώ η εφαρμογή αυτής της ρύθμισης άρχιζε από 1-1-2013, μετά από νέα διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση συμφωνήθηκε να παραταθεί η μη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου για 3 μήνες και μέχρι τότε να γίνουν συζητήσεις για την κατάρτιση νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες.

Ξαφνικά και χωρίς άλλη ειδοποίηση, η κυβέρνηση διέκοψε κάθε συζήτηση και ανακοίνωσε την κατάργηση της μέχρι τώρα ισχύουσας συλλογικής σύμβασης εργασίας και ανακοίνωσε την άμεση ένταξη όλων των εργαζομένων στις συγκοινωνίες στο ενιαίο μισθολόγιο.

Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά πολιτεύεται με διατάγματα, με εκβιασμούς και απειλές απέναντι σε όποια ομάδα εργαζομένων τολμά να αμφισβητήσει την κυβερνητική πολιτική και να αντισταθεί στην οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση, που καθημερινά προωθεί.

Η κυβέρνηση καταστρέφει χωρίς ενδοιασμούς δημοκρατικά κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, μετατρέπει τις συλλογικές συμβάσεις σε «φαντάσματα», επιχειρεί να σκοτώσει την ίδια την ιδέα της συνδικαλιστικής δράσης.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Ο αγώνας των εργαζομένων στις συγκοινωνίες δεν είναι συντεχνιακός. Είναι αγώνας όλων εργαζομένων για την υπεράσπιση του τελευταίου οχυρού, που δεν είναι άλλο από τις συλλογικές συμβάσεις. Είναι αγώνας υπέρ των δημόσιων συγκοινωνιών και του δικαιώματος του συνόλου των πολιτών να έχει πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της συγκοινωνίας. Είναι αγώνας που πρέπει να κερδηθεί, μέσα από την κοινή συμπόρευση και αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων.

Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να βρεθούμε και μείς αύριο στη θέση τους;

Σύσσωμο το συνδικαλιστικό κίνημα, άρα και η ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ, στην περίπτωση κατά την οποία η κυβέρνηση επιμείνει στην αυταρχική της πολιτική και επιχειρήσει να ασκήσει πειθαρχικές διώξεις ή προβεί σε αντιδημοκρατικές ενέργειες (επιστράτευση), οφείλει να μετατρέψει τον αγώνα των εργαζομένων στις συγκοινωνίες σε ενιαίο κέντρο αγώνα, που θα οδηγήσει σε μαζική πολιτική αντιπαράθεση με την τρικομματική κυβέρνηση.

Η συλλογική ενωτική αγωνιστική δράση είναι ο τρόπος να διεκδικήσουμε και στην ΕΥΔΑΠ την ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΚΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ και όχι απλά να συντάσσουμε λίστες δικαστικών αγωγών, αναμένοντας τη δική μας σφαγή.