Και όμως κινείται

του Βασίλη Τσόκαλη,

μέλους του Δ.Σ. του Συλλόγου Προσωπικού

Μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας των ΜΑΤ, απολύσεων, τηλεοπτικής συκοφάντησης των εργατικών αγώνων, επιστράτευσης συναδέλφων του ΜΕΤΡΟ, επιτάξεων ΜΜΜ, ποινικοποίησης των αγώνων και των αντιστάσεων της κοινωνίας, δεν έγινε δυνατόν να πραγματοποιηθεί η έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Προσωπικού της ΕΥΔΑΠ, λόγω έλλειψης απαρτίας.

Δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της λυσσώδους αντίδρασης και σαμποταρίσματος των παρατάξεων του συνδικαλιστικού δικομματισμού, εξαιτίας της χρόνιας αλλεργίας τους να ακούν τη γνώμη των συναδέλφων για σημαντικά ζητήματα που αφορούν το παρόν τους και το μέλλον τους.

Επικαλούνται το καταστατικό αυτοί που το ξεφτίλισαν, πραγματοποιώντας τις εκλογές για ανάδειξη νέου Δ.Σ. έξι ολόκληρους μήνες μετά τη λήξη της θητείας τους, οι ίδιοι που θεώρησαν έγκυρη την εκλογοαπολογιστική συνέλευση με 35 παρόντες και στην ερώτηση που είναι οι υπόλοιποι που υπογράφουν απάντησαν ότι πήγαν για «καφέ»

Επικαλούνται το καταστατικό την ίδια στιγμή που ο Γραμματέας του Σωματείου αρνήθηκε χωρίς πραγματικό λόγο να υπογράψει την ανακοίνωση για τη σύγκληση της έκτακτης Γενικής Συνέλευσης παρά την απόφαση του Δ.Σ.

Ας απαντήσουν επομένως οι συνάδελφοι, που αντιδρούν πότε είναι η ώρα για Συνέλευση. Γιατί, οι συγκεκριμένοι δεν θεώρησαν απαραίτητη τη Συνέλευση ούτε όταν κόπηκαν τα Δώρα και οι Άδειες μας, ούτε όταν διαλυόταν το ασφαλιστικό μας σύστημα και το επικουρικό μας, ούτε όταν με τα διάφορα μνημόνια διαλυόταν οι εργασιακές σχέσεις, οι ωριμάνσεις, οι τριετίες, οι βαθμολογικές εξελίξεις, ούτε όταν υπέγραφαν τη Σύμβαση των εξοντωτικών περικοπών και κυρίως όταν οι μετοχές της ΕΥΔΑΠ «πέρναγαν» στο ΤΑΙΠΕΔ ανοίγοντας το δρόμο της λεηλασίας της ΕΥΔΑΠ.

Τη μοναδική συνδικαλιστική λειτουργία που αποδέχθηκαν είναι να κάνουν τον εισπράκτορα του νομικού συμβούλου με απόδειξη και χωρίς απόδειξη, αρνούμενοι πεισματικά να εξηγήσουν στους συναδέλφους τα υπέρ και τα κατά των ασφαλιστικών μέτρων.

Η επιθυμία και η ανάγκη για ενημέρωση των συναδέλφων επικράτησε και η συζήτηση που έγινε ίσως ήταν οι πιο ενδιαφέρουσες που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια στην ΕΥΔΑΠ. Βέβαια η δικαιολογία που ακούστηκε από τη ΠΑΣΚΕ ότι ο δικηγόρος «ξέχασε» να καταθέσει την αγωγή για να γίνουν εκτελεστέα τα ασφαλιστικά μέτρα δεν μπορούν να πείσουν κανένα. Η άνοια αρχίζει και γίνεται επιδημικό φαινόμενο στο μέχρι σήμερα πολιτικοσυνδικαλιστικό σύστημα που καταρρέει. Ό ένας ξεχνάει τη λίστα Lagarde στο μαξιλάρι του τη στιγμή που θυμάται να επιβάλλει χαράτσια και φόρους, και άλλος «ξεχνάει» να καταθέσει εμπρόθεσμα την αγωγή όταν θυμάται να μαζεύει πενηντάρικα χωρίς απόδειξη.

Όσο προσπαθούν να δικαιολογηθούν αυτοί που χειρίσθηκαν αυτή την υπόθεση το κάνουν ακόμα χειρότερο. Η ευθιξία άλλωστε δεν συγκαταλέγεται στα προτερήματά τους. Αντιθέτως περισσεύει η αλαζονεία.

Η πολυπληθής συνέλευση που δεν έγινε δεν είναι το τέλος αλλά η επανεκκίνηση του Συλλόγου Προσωπικού, που θα αναταράξει τα λιμνάζοντα νερά της ΕΥΔΑΠ. Απέδειξε ότι υπάρχουν δυνάμεις, παρά τις διαφορές τους, που μπορούν με κοινό σχεδιασμό και βηματισμό να βάλουν τις βάσεις για επαναπροσδιορισμό του συνδικαλιστικού κινήματος στην ΕΥΔΑΠ.

Η απεργία της 20ης Φλεβάρη μπορεί να αξιοποιηθεί και να στοχεύσει τον πυρήνα των μνημονιακών πολιτικών και κυρίως να αποτρέψει τη λεηλασία της ΕΥΔΑΠ.