Εφ΄όλης της ύλης

του Σάββα Βλάχου
μέλους της Γραμματείας του "ΣΕΚΕ Ε&Σ"

Λόγω μη απαρτίας αντί  της ΓΣ του Συλλόγου Προσωπικού στις 30/01/2013 στον Περισσό πραγματοποιήθηκε μια ενδιαφέρουσα ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις για τα ασφαλιστικά μέτρα και για την αναγκαιότητα μιας διαφορετικής πορείας του Συνδικαλιστικού κινήματος.

Παρ’ όλα αυτά όμως τίθενται δυο σημαντικά θέματα  α) η υποβάθμιση μιας κομβικής σημασίας ΓΣ από τους συναδέλφους – μέλη του Συλλόγου και β) η υποτίμηση της ΓΣ από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ που όχι μόνο ήταν κατώτεροι των περιστάσεων αλλά έδειχναν αμήχανοι και  ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις.

Βρισκόμαστε σε ‘να σταυροδρόμι εκρηκτικών  εξελίξεων και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της πλειοψηφίας αποφεύγουν τις Γενικές Συνελεύσεις σαν «ο διάβολος το λιβάνι ».

Στις διαμορφωμένες συνθήκες σήμερα η κοινή δράση μέσα στους εργαζόμενους και στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι το πρώτο, το αναγκαίο βήμα που πρέπει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να οδηγήσει σε ολοκληρωμένη ενωτική δράση, σε ένα ενιαίο μέτωπο.

Κομβικής σημασίας για την κίνηση αυτή  αποδεικνύεται η επιτυχία  να συσπειρώνει αγωνιστικά τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, ει δυνατό και το σύνολο. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται συστηματική προσπάθεια από όλους μας για να κατανοήσουμε την αξία για, α) αναζωογόνηση των γενικών συνελεύσεων και γενικά των μορφών άμεσης συμμετοχής των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων, β) στη χάραξη της τακτικής, γ) στην υλοποίηση των αποφάσεων

 Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και μένουνε στα λόγια για αλληλεγγύη  και ιδιωτικοποιήσεις που όμως ούτε μια ανακοίνωση δεν βγήκε παρ’όλο που υπήρχε και ομόφωνο ψήφισμα και από το συνέδριο της Ομοσπονδίας.

ΓΣΕΕ « Αχ αυτή η παραφωνία »

Η ΓΣΕΕ μη έχοντας  ένα σχέδιο ανάπτυξης της πάλης των εργαζομένων κάνει δυο λάθη α) χάνει  την ευκαιρία  να καλλιεργήσει την ταξική συνείδηση και

β) δεν ενεργοποιεί αντιστάσεις  βλέποντας την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού που  δημιουργούταν από τις πολιτικές αποφάσεις και επιβεβαιωνόταν στην πραγματικότητα .

Αγνόησε , υποτίμησε ότι η 1) Η Χώρα προσάρμοζε την οικονομία της κυρίως στις υπηρεσίες, 2)  Η εξάρτησή της δυνάμωσε από ξένα μονοπωλιακά τραστ, με αποτέλεσμα αυτά να ελέγχουν την οικονομία και τους βασικούς τομείς της χώρας και 3) συρρικνώνονταν η παραγωγική βάση της χωράς.

Ενώ σε σωματεία και ομοσπονδίες και εντός ΕΥΔΑΠ δεν έγινε ούτε μια ΓΣ, ένα Συνέδριο, που θα αξιολογούσε την «σημασία της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων »

Οι  ιδιωτικοποιήσεις

Από το Συνδικαλιστικό κίνημα γενικότερα αλλά και  στον χώρο μας,  ιδιαίτερα από την πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ,ΔΑΚΕ δεν υπήρχε ούτε υπάρχει ένα σχέδιο που να αντιμετωπίζει τους απολογητές του συστήματος που υποστηρίζουν ότι οι  ιδιωτικοποιήσεις

α) ρίχνουν τις τιμές των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών γιατί λειτουργούν οι νόμοι της φυσικής οικονομίας, β) ο ιδιωτικός τομέας είναι αποδοτικότερος σε σχέση με το δημόσιο και σπάει τη δυσκινησία και τη γραφειοκρατία του δεύτερου, γ) το πέρασμα των κρατικών επιχειρήσεων στους ιδιώτες γλυτώνει το κράτος άρα και την κοινωνία από προβληματικές επιχειρήσεις, δ) ο συναγωνισμός των ιδιωτικών επιχειρήσεων φέρνει ανάπτυξη την οποία καρπώνεται όλη η κοινωνία.

Δεν απατάνε ότι όταν μια επιχείρηση  όπως η ΕΥΔΑΠ περνάει στα χέρια των ιδιωτών

α) εξαφανίζεται η όποια δυνατότητα λαϊκού ελέγχου, β) με πολύ ευκολότερο τρόπο γίνεται αύξηση στις τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών και μάλιστα συχνά μέσα από τα καρτέλ δηλαδή μέσω συνεννόησης μεταξύ των εταιρειών, γ) καταργείται η πιθανότητα τα κέρδη της επιχείρησης να επιστρέφουν στο λαό με τη μορφή κοινωνικών παροχών, δ) δυσκολεύει η δραστηριότητα του εργατικού κινήματος εντός αυτών των επιχειρήσεων, ε) αυξάνεται η ανεργία αφού στο όνομα της ορθολογικοποίησης και της εξυγίανσης απολύονται εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα, στ) χαρίζονται στο μεγάλο κεφάλαιο τεράστιες αξίες που έχουν συσσωρευτεί από την εργασία χιλιάδων ανθρώπων που εργάζονταν στις κρατικές επιχειρήσεις, αλλά και από εκατομμύρια ανθρώπους που πλήρωναν για χρόνια τους λογαριασμούς των κρατικών επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κ.ά.), ζ) το όποιο ψήγμα κοινωνικής προσφοράς που υπήρχε από τις κρατικές επιχειρήσεις χάνεται αφού μόνο μέλημα των ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι το κέρδος.

Για τις περικοπές και τα δικαστήρια

Σήμερα όπου καταργούνται θεμελιώδη νομικά και κρατικά status( πχ σύνταγμα ) είναι διπλά επικίνδυνο να στηριζόμαστε αποκλειστικά σε νομικά επιχειρήματα αποπροσανατολίζοντας το συνδικάτο από τον κύριο στόχο του. Ο κίνδυνος να βρεθούμε μπροστά σε άμεση ιδιωτικοποίηση με την σύμφωνη γνώμη μας, μπροστά σε άμεσες απολύσεις και ατομικές συμβάσεις ,είναι πολύ ορατός. Δεν γίνεται από την μια μεριά να παλεύεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και από την άλλη να απαιτείς την πραγμάτωσή της και μάλιστα με ασφαλιστικά μέτρα. Ακόμη και αν όλα ήταν στο σωστό δρόμο με τα ασφαλιστικά μέτρα και έχανε την προσφυγή η διοίκηση στη δίκη  στο συγκεκριμένο θέμα , θα μπορούσε να επικαλεστεί την σύμβαση με την μείωση του 35% για να μην επιστρέψει ούτε ένα ευρώ. Λύσεις μπορούν να δώσουν μόνο οι καλά οργανωμένοι μαζικοί συνδικαλιστικοί αγώνες που ασφαλώς πρέπει να επικουρούνται από νομικά επιχειρήματα και δράσεις.

Για τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο

Με μια σειρά ανακοινώσεις του ο κος Σταυρίδης λαϊκίζει και ανεύθυνα και επικίνδυνα. Τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιώντας και το μαστίγιο και το καρώτο, παρεμβαίνει στο συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς. Εμφανής του στόχος να διχάσει τους εργαζόμενους προσπαθώντας να στρέψει τους μισούς ενάντια στους άλλους μισούς

Κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι αν θέλει να ασχοληθεί με αυτά τα ζητήματα ας στρέψει τα βέλη του όχι στα συμπτώματα της κρίσης , αλλά στην ίδια την κρίση , τις αιτίες της και κυρίως σε αυτούς που την φόρτωσαν στις πλάτες των εργαζομένων . Εμείς είμαστε σίγουροι ότι αν το συνδικάτο απαιτήσει κάτι τέτοιο ( και πρέπει να το απαιτήσει ) ο λαλίστατος κος Σταυρίδης δεν θα έχει και πολλά να πει….

Τι πρέπει να γίνει

Οι καιροί το απαιτούν, οι πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε το φωνάζουν. Η αντίσταση μας στα μέτρα θα μπορούσε να ήταν πιο αποτελεσματική αν το συνδικάτο ήταν καλύτερα οργανωμένο. Μια πλευρά αυτής της κακής οργάνωσης είναι και η πολυδιάσπαση . Τι εξυπηρετούν – ειδικά σήμερα – 12 σωματεία στην ΕΥΔΑΠ που μάλιστα επικαλύπτουν το ένα το άλλο ; Είναι καιρός για ένα καλά οργανωμένο σωματείο στην ΕΥΔΑΠ που με καταστατικές διατάξεις θα επιβάλει την εκπροσώπηση των βασικών κλάδων στη διοίκησή του. Είναι καιρός να μπει μπροστά ( από όλους και από όλα ) η δημιουργία μιας πανίσχυρης πανελλαδικής ομοσπονδίας Ύδρευσης – Αποχέτευσης

 Το συνέδριο της ΟΜΕ  ψήφισε  για 4^η φορά  την ενοποίηση των σωματείων μήπως χρειάζεται και 5^η ομόφωνη ψηφοφορία για να επικυρώσει τις 4 προηγούμενες αποφάσεις ;

1.      Απαιτείται η υλοποίηση της απόφασης αυτής και η συμφωνία καταστατικών  ρυθμίσεων

Για τις περικοπές και τα δικαστήρια

 α) Προτείνουμε να ενημερωθεί όλο το προσωπικό αναλυτικά για την εξέλιξη αυτή και τους κινδύνους που περιέχει και στη συνέχεια να αποφασίσει με καθολική  ψηφοφορία.

 β) Παράλληλα να δυναμώσουμε τη δράση μας για υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης όπου θα διεκδικήσουμε το χαμένο εισόδημα μας, ζητώντας και από την ΓΣΕΕ να συντονίσει έναν πραγματικό και ανυποχώρητο αγώνα κάθε μορφής.

Για τις ιδιωτικοποιήσεις

 Α) Απαιτείται μέσω ΓΣ των σωματείων να κινητοποιήσουν την Ομοσπονδία για ένα έκτακτο συνέδριο με θέματα α) Για τι δημόσιο θέλουμε σαν εργαζόμενοι και β) η θέση μας για τις ιδιωτικοποιήσεις γ) Ενημέρωση της κοινωνίας για τα παραπάνω θέματα

Αλληλεγγύη : Να υλοποιηθεί το ομόφωνο ψήφισμα στο συνέδριο της Ομοσπονδίας για την αλληλεγγύη μας  σε εργαζόμενους ( ναυπηγείων, μετρό υγειονομικούς κλπ) αλλά και ο κοινός συντονισμός του αγώνα αφού αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα όπως εργασιακές σχέσεις ,συλλογικές συμβάσεις, εφ άπαξ, επικουρικό, συνταξιοδοτικό, φαρμακευτική, νοσοκομειακή περίθαλψη.  

.