Aνακοίνωση Νο 18 - 33ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ Ένας γάμος (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), μια κηδεία (της δημοκρατίας) αλλά και μία ελπίδα

Aνακοίνωση Νο 18            Τετάρτη, 02 Ιουλίου 2014

33^Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ

Ένας γάμος (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), μια κηδεία (της δημοκρατίας)

αλλά και μία ελπίδα

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Στην ανακοίνωσή μας στις 11/6/2014 εν όψει του 33^ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας, θέταμε το ερώτημα αν το 33^ο θα ήταν «Συνέδριο ανατροπής πολιτικών και ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος της ΕΥΔΑΠ ή συνέδριο ανακύκλωσης συμβιβαστικών αντιλήψεων και συμβιβασμένων προσώπων». Δυστυχώς και παρά τις προσπάθειές μας αποδείχτηκε το δεύτερο.

ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, με δεδομένους και παγιωμένους τους συσχετισμούς υπέρ της πρώτης, οργάνωσαν ένα Συνέδριο μόνο και μόνο για να διεκπεραιώσουν τυπικά τη διαδικασία αλλαγής φρουράς στην ηγεσία της Ομοσπονδίας.

Τα στελέχη των δύο παρατάξεων δεν κατέφυγαν ούτε καν στις συνήθεις και για το θεαθήναι φραστικές «κοκορομαχίες» όπως συνήθιζαν κατά το πάλαι ποτέ «ένδοξο» δικομματικό παρελθόντος. Αντιλαμβανόμενοι, ότι κανέναν και καμία συνάδελφο δεν μπορούν πια να πείσουν ότι πρόκειται για αντίπαλες παρατάξεις, προσήλθαν στο συνέδριο ως συνιστώσες της ίδιας παράταξης.

Αντάλλαξαν μεταξύ τους φιλοφρονήσεις για το πόσο πολύ «αγωνίστηκαν» συλλέγοντας υπογραφές κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, για το πόσο καλή που ήταν η ΣΣΕ που υπέγραψαν με την αποδοχή του μνημονιακού πλαισίου και μειώσεις 35% αφού «καταφέραμε και κρατήσαμε τις δουλειές μας», για το πόσο σωστή ήταν η μετατροπή των συνδικαλιστικών φορέων σε πλασιέ δικηγορικών γραφείων, αφού κερδίσαμε (;) όλες τις προσφυγές, (πλην φυσικά αυτής στο ΣτΕ, που κρίθηκε εκπρόθεσμη) και, κυρίως, για το πόσο κακές είναι οι παρατάξεις της αριστεράς που δεν καταλαβαίνουν ότι σε αυτές τις δύσκολες εποχές «μια χαρά την βολέψαμε μέχρι σήμερα» αφού «κάνουμε ότι μπορούμε».

Δεν είπαν πότε βγήκαν να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για το «πάρτι» εργολαβιών, παραχωρήσεων, συμβούλων και κατασπατάλησης του ζεστού δημόσιου χρήματος που συντελείται από τη διοίκηση; Ποιες συμβάσεις παραχώρησης αντικειμένων της ΕΥΔΑΠ σε ιδιώτες – εργολάβους καταψήφισαν, οι εκπρόσωποί μας(;) στο ΔΣ της ΕΥΔΑΠ συναδ. Αγγελάκης και Μουτάφης; Μήπως τις συμβάσεις παραχώρησης (και μάλιστα μακροχρόνιες) των Κέντρων Βιολογικών Καθαρισμών Ψυττάλειας και Θριασίου; Μήπως τις εργολαβίες συντήρησης και βλαβών του δικτύου ύδρευσης και του δικτύου αποχέτευσης; Μήπως την παραχώρηση του 1022 πλήρως σε ιδιωτική εταιρία; Μήπως τις παραχωρήσεις φύλαξης – καθαριότητας; Την παραχώρηση όλου του πληροφοριακού έργου σε εταιρίες εκτός ΕΥΔΑΠ (δηλαδή σε δύο συγκεκριμένες); Θα καταψηφίσουν και θα αποτρέψουν την ετοιμαζόμενη παραχώρηση και των Μονάδων Επεξεργασίας Νερού (διυλιστηρίων);

Αν κάποιος που δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην Ελλάδα και την ΕΥΔΑΠ, περνούσε τυχαία από το Novotel της Μιχαήλ Βόδα και άκουγε τους συναδέλφους Μουτάφη και Δημούδη, θα νόμιζε ότι πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ο Τσίπρας(!), διοίκηση της ΕΥΔΑΠ το ΣΕΚΕΣ(!) και μόνη διέξοδος η σώφρων αντιπολίτευση της «ανεξάρτητης» και «ακηδεμόνευτης» ΠΑΣΚΕ.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Το ΣΕΚΕΣ συμμετείχε στο συνέδριο με σκοπό να συμβάλει στην λήψη αποφάσεων που θα θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα την αγωνιστική ενότητα των συναδέλφων ώστε να υπερασπιστούμε τη ζωή, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά μας, τη ματαίωση της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και την υπεράσπιση του δημόσιου και κοινωφελούς χαρακτήρα της.

Το 33^ο Συνέδριο, όπως και το προηγούμενο, σημαδεύτηκε από την απαράδεκτη αντιδημοκρατική και πέραν κάθε συνδικαλιστικής δεοντολογίας απόφαση των δύο συμβιβασμένων παρατάξεων, να μην συζητηθούν οι προτάσεις των συνέδρων για λήψη αποφάσεων πάνω στα προβλήματα που απασχολούν την ΕΥΔΑΠ και τους εργαζομένους της.

Αρνήθηκαν να συζητηθούν και ψηφιστούν στο συνέδριο τα ψηφίσματα που προτείναμε (http://seke2012.blogspot.gr/2014/06/33o.html) για:

• την άμεση και έμμεση ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ
• τη δημιουργία μετώπου με την κοινωνία της Αττικής για τη διατήρηση του νερού ως κοινωνικού αγαθού
• το άμεσο σταμάτημα της χρήσης ενοικιαζόμενων εργαζόμενων κα τη διεκδίκηση μόνιμων προσλήψεων με πλήρη δικαιώματα
• την δημιουργία ενός ισχυρού συνδικάτου εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ
• την στήριξη του αγώνα των απολυμένων καθαριστριών,

Φοβούμενοι διαρροές, είτε την πιθανότητα να χαλάσει το «γαμήλιο» κλίμα Μουτάφη – Αγγελάκη, επικαλέστηκαν σαν δικαιολογία την πληθώρα(!) ψηφισμάτων και έκλεισαν όπως - όπως το συνέδριο, προσβάλλοντας όλους τους συνέδρους, είτε γιατί δεν τους θεωρούν σκεπτόμενους και ικανούς να κρίνουν, είτε γιατί τους αντιμετωπίζουν ως ακροατήριο και οπαδούς.

Τα Συνέδρια γίνονται για να υπάρχει διάλογος μεταξύ των συναδέλφων, συν-διαμόρφωση θέσεων και σχεδιασμός ενός ενωτικού και αγωνιστικού διεκδικητικού πλαισίου. Η μόνη λέξη που αρμόζει σε αυτή τους την συμπεριφορά είναι: ΝΤΡΟΠΗ!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Μπορεί να μην ήταν το 33o συνέδριο ανατροπής των συμβιβασμένων λογικών και συνδικαλιστών, αλλά φάνηκε ότι πέραν από τις συμβιβασμένες ηγεσίες των δύο παρατάξεων, υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοι, που προβληματίζονται για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος της ΕΥΔΑΠ και κατανοούν ότι τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν παρά με διάλογο, ενότητα, αγωνιστική διάθεση, εξωστρεφή δράση και κοινωνικές συμμαχίες.

Στο 33ο Συνέδριο για πρώτη φορά εκλέχτηκε εκπρόσωπος του ΣΕΚΕΣ στο ΔΣ της ΟΜΕ, ο συνάδελφος Αλέξανδρος Μερσινιάς.

Η εκλογική επιβράβευση των φιλοκυβερνητικών και φιλοεργοδοτικών παρατάξεων, δυστυχώς, δυσκολεύει τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Το ΣΕΚΕΣ θα συνεχίσει την προσπάθεια για συστράτευση όλων των συναδέλφων, που δεν συμβιβάζονται, δεν βολεύονται με το μνημονιακό κατεστημένο και επιμένουν να αντιστέκονται στις καταστροφικές και ανάλγητες πολιτικές που εφαρμόζονται στην ελληνική κοινωνία.

Ο χρόνος τρέχει και δε μας επιτρέπει να περιμένουμε πότε και αν, οι συγκεκριμένες παρατάξεις θα κινηθούν για να σωθούν οι θέσεις εργασίας, για να έχουμε τη δυνατότητα να ξανα-υπογράψουμε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (πώς άραγε θα γίνει αυτό με τον κατακλυσμό των ενοικιαζόμενων και των εργολαβιών σε κάθε αντικείμενο;), για να διατηρήσουμε το νερό ως κοινωνικό αγαθό, για να είναι η ΕΥΔΑΠ ένας υγιής κοινωφελής οργανισμός και όχι ένα «δημόσιο» κουφάρι, που μέσα του θα κάνουν κερδοσκοπικό πάρτι ιδιωτικά συμφέροντα.

Τι να κάνουμε;

Να «μαζευτούμε», να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε για να διεκδικήσουμε πάλι τις ζωές μας, από την αρχή. Να ξανα-γνωριστούμε, ως συνάδελφοι και όχι ως ανταγωνιστές, να ξανα-συλλογικοποιηθούμε αφήνοντας πίσω μας τη μοναχικότητα του «τίποτα δε γίνεται», να ξανα-εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο, να συζητήσουμε μεταξύ μας και να πάρουμε την τύχη της δημόσιας ΕΥΔΑΠ στα χέρια μας.

Το «ΣΕΚΕΣ για δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας» δημιουργήθηκε ακριβώς από αυτή την ανάγκη. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι της ΕΥΔΑΠ που νιώσαμε αυτή την ανάγκη μαζευτήκαμε και ξεκινήσαμε. Με διάφορες πολιτικές προελεύσεις και ιδεολογικές καταβολές, με διαφορετικές κομματικές ή χωρίς κομματικές, εντάξεις. Δεν το παίζουμε «δήθεν» ανεξάρτητοι.

Είμαστε άνθρωποι με πολιτική άποψη και πολιτική κατεύθυνση. «Βαδίζουμε» αριστερά και δεν είμαστε ούτε κομματικός βραχίονας, ούτε κομματικό άθροισμα, ούτε κομματικός μέσος όρος. Είμαστε μια συλλογικότητα αγωνιούντων, σκεπτόμενων και αγωνιζόμενων που «στέκεται» από την πλευρά της δημόσιας και κοινωφελούς ΕΥΔΑΠ και για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους της ΕΥΔΑΠ και για την κοινωνία της Αττικής)

Που παλεύει, μαζί με την κοινωνία, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές από την πλευρά των εργατικών κι ευρύτερων κοινωνικών συμφερόντων.

Που οργανώνει, με όσους εργαζόμενους επιθυμούν, μια συνδικαλιστική παρέμβαση εκτός του κομματικού, κρατικού, εργοδοτικού, συνδικαλισμού που, αν μη τι άλλο, δε μπόρεσε να αντιδράσει στη λαίλαπα που ζούμε, τα τέσσερα τελευταία χρόνια, ως εργαζόμενοι.

Αυτά μας ενώνουν στο ΣΕΚΕΣ και προσπαθούμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες συζήτησης, με συνθετικές διαδικασίες απόφασης, με συναγωνιστική αλληλεγγύη και συντροφική διάθεση να χτίσουμε τη συλλογικότητα που θέλουμε και πρέπει να είμαστε.

Όσοι λοιπόν ενστερνίζεστε παρόμοιες αγωνίες και νοιώθετε «ασφυξία», στη μόλυνση του κομματικού, υπηρεσιακού και οικονομικού περιβάλλοντος, δε χρειάζεται να καταφύγετε στην ψυχανάλυση ή στα χάπια.

Η φρεσκάδα του συλλογικού αγώνα, η δύναμη της ενότητας και η αίσθηση ότι είμαστε ένας από «τους άλλους, τους σαν και εμάς» ανοίγει νέους δρόμους ατομικής και συλλογικής στάσης για όλους μας.

Ο κατακερματισμός της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ (12 σύλλογοι) θεωρούμε ότι είναι ένας από τους βασικούς λόγους της αδυναμίας του συνδικαλιστικού κινήματος να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής και της επίθεσης που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι στα μισθολογικά, ασφαλιστικά, υγειονομικά, εργασιακά δικαιώματά μας, ενδεχομένως και στο ίδιο το δικαίωμα της δουλειάς, της ύπαρξης Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και στο δημόσιο χαρακτήρα της ΕΥΔΑΠ.

Η ιδιωτικοποίηση, η δυνατότητα ή όχι διαπραγμάτευσης και υπογραφής νέας ΣΣΕ, και ο προαναγγελθείς, νέος, μνημονιακός νόμος για το συνδικαλισμό, τις ΣΣΕ και τις απεργίες, επιβάλλει, να προετοιμαστούμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να υπερασπίσουμε τα κεκτημένα δικαιώματά μας, τα εργασιακά μας συμφέροντα και τις απόψεις μας.

Γι’ αυτό, θεωρούμε αναγκαία την αλλαγή της υπάρχουσας συνδικαλιστικής δομής στην ΕΥΔΑΠ, με τη συγκέντρωση όλων των εργαζομένων σε ένα σύλλογο.

Καλούμε την ΟΜΕ να ορίσει, έως το τέλος Αυγούστου, σε ποιο σύλλογο θα συγκεντρωθούμε. Στη συνέχεια όλοι οι σύλλογοι να προχωρήσουν σε γενικές συνελεύσεις αυτοδιάλυσης κι ένταξής τους στον ΕΝΑ σύλλογο. Καλούμε όλους σας, να υπογράψετε για την αναγκαιότητα του ΕΝΟΣ συλλόγου.

Εν τέλει ας προχωρήσουμε όσοι θέλουμε.

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

ΤΟΥ «ΣΕΚΕΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΥΔΑΠ»