του Μανώλη Μαστοράκη Θα επιχειρηθεί να αντιμετωπιστεί το κίνημα σαν αντεθνικό αντιπατριωτικό και σαν μεταδιδόμενη ασθένεια παλαιού τύπου εργατοπατερισμού βοηθουμένης και της έως τώρα ηγεσίας βεβαίως που δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τις ήττες που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι στα χρόνια της χολέρας που ζούμε
Φυσικά φορέας αυτής τη ασθενείας θα επιχειρηθεί από τα φιλελεύθερα ελεγχόμενα media της διαπλοκής και τις παρακρατικές παραφυάδες της χρυσής αυγής να παρουσιαστεί ο αριστερός χώρος με ότι αυτό συνεπάγεται συκοφαντίες καταστολή και αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα.
την προσπάθεια την βιώνουμε ήδη με την θεωρία των δυο άκρων που και ανιστόρητη είναι και επικίνδυνη για τη δημοκρατία είναι και σε επικίνδυνες ατραπούς οδηγεί
Η λογική κατάληξη αυτής της προσπάθειας θα είναι ότι από τούδε και στο εξής κάθε απεργιακή κίνηση διαμαρτυρία η κινηματική πράξη θα θεωρείται απροσχημάτιστα ποια και καθώς ήδη έχουν έτοιμο το νομικό οπλοστάσιο τους ως ανατρεπτική ως παράγοντας αποσταθεροποίησης και εν γένη ως αντιπατριωτικής μιας και θα εμποδίζει την ανάπτυξη τους έστω και με τους όρους σκλαβιάς που έχουν επιβάλει στην κοινωνία που ούτε τις αντιστάσεις ούτε την ψυχολογία διαθέτει μετά από τρία χρόνια χαμένων αγώνων
Στόχος του κινήματος πλέον πρέπει να είναι κυρίως η εμψύχωση του κοινωνικού ιστού η ριζοσπαστικοποίηση του με ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης με την κοινωνία
Στόχος του κινήματος επίσης πρέπει να γίνει η απεμπόληση της αμυντικής στάσης που έχει τηρήσει μέχρι υποψίας η έως τώρα ηγεσία και να περάσει στην αντεπίθεση
Επιβάλουν οι καιροί ποια να βγούμε επιθετικά μπροστά να προλαμβάνουμε τις εξελίξεις και όχι να μας προλαμβάνουν και εάν χρειαστεί να πέσουμε και στις ρόδες των φορτηγών όπως λέει και ένας παλαιότερος σύντροφος
Αντεπίθεση τώρα η ιστορία δεν θα μας περιμένει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου