Βιομηχανία πτυχίων «μαϊμού» σε Ελλάδα και Κύπρο!

Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑΠριν από αρκετά χρόνια ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε κρατικό νοσοκομείο κοντά στο Χίλτον. Μετά κάμποση ώρα ένας καθηγητής πήγε στο διοικητή του νοσοκομείου και του είπε ότι πήγε και έδινε ιατρικές οδηγίες στον επώνυμο «ασθενή»... η «μαϊμού»!

Με ποια λογική επιστήμονες «μαϊμού» αναδεικνύονται στην ελληνική πραγματικότητα, έναντι όσων σπούδασαν μπαίνοντας με κανονικές εξετάσεις, με κόπους, ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα;Ηταν πασίγνωστος προστατευόμενος του γραφείου του τότε πρωθυπουργού Σημίτη (αυτή η φήμη τουλάχιστον τον ακολουθούσε στο νοσοκομείο), ο οποίος ΔΕΝ είχε άδεια άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος!

Μετά λίγο καιρό από το σούσουρο αποκαλύφθηκε και είπαν ότι οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη.

Ουδείς ασχολήθηκε με τη συνέχεια... Διότι η εν λόγω «μαϊμού» είχε πτυχίο, το οποίο φαινόταν ότι πήρε σε χρόνο-ρεκόρ και σε λιγότερα από τα χρόνια αναγκαστικής φοίτησης κατά 6 μήνες...

Είχαν κάνει λάθος τις ημερομηνίες από το άγχος να τον βάλουν στο κρατικό νοσοκομείο με τη «γνωριμία».

Είπαν τότε ότι θα γίνεται στο εξής εξονυχιστικός έλεγχος σε όλα τα πτυχία γιατί το κακό είχε παραγίνει με τα αγορασμένα με διάφορους τρόπους πτυχία. Αλλα με μετεγγραφές από δήθεν πανεπιστήμια εξωτερικού, άλλα μέσω νεολαιών, άλλα γιατί συγγενής είχε το «μέσον» ως καθηγητής, ως πολιτικός κ.λπ. Δεν έγινε κανένας ουσιαστικός έλεγχος πουθενά. Ετσι δεν ήταν έκπληξη η αποκάλυψη προ μηνός ότι μια κυρία ετών 50 ασκούσε επί... 20 χρόνια τη δικηγορία με κανονική πινακίδα στο γραφείο της στο κέντρο της Αθήνας αν και δεν είχε πάρει ποτέ πτυχίο Νομικής.

Σκαλίζοντας αυτή την υπόθεση φτάσαμε στον περίφημο ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης), τον κρατικό οργανισμό αναγνώρισης τίτλων σπουδών από το εξωτερικό, το παλιό διαβόητο για τα σκάνδαλα ΔΙΚΑΤΣΑ.

Φτάσαμε με το ερώτημα:

Μπορεί να αναγνωρίζονται προγράμματα σπουδών και πτυχία ιδιωτικών πανεπιστημίων της Λευκωσίας Κύπρου ως ισότιμα και αντίστοιχα των ελληνικών κρατικών πανεπιστημίων όταν αυτά τα προγράμματα δεν έχουν εγκριθεί ουσιαστικά από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς της Κύπρου;

Και αν σπεύσατε να υποθέσετε ότι μπορεί να μπήκαν λάθρα στον ΔΟΑΤΑΠ 2-3 τέτοιες περιπτώσεις κάποιου που προφανώς είχε το ειδικό «σούπερ» μέσον, βιαστήκατε...

Οι περιπτώσεις είναι εκατοντάδες, κάπου μεταξύ 400-500 και όχι από τον καιρό του Νώε...

Στην έρευνά μας φτάσαμε στον υπουργό Παιδείας της Κύπρου, Κώστα Καδή, ο οποίος θεώρησε το θέμα τόσο σοβαρό, ώστε διέκοψε τη συμμετοχή του σε Συμβούλιο και απαντώντας επιβεβαίωσε ουσιαστικότατα το σκάνδαλο.

Λίγο αργότερα την ίδια επιβεβαίωση είχαμε και από τον πρόεδρο του ΔΟΑΤΑΠ, κ. Κατρανίδη.

Και οι δύο, όμως, απέδωσαν τα σκάνδαλα σε παρελθόντα χρόνο, αλλά υπάρχει μια αξιοσημείωτη διαφορά στον χρονικό συντονισμό για ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Οι ελληνικές αρχές ανακάλυψαν ότι υπάρχει σοβαρό θέμα τουλάχιστον στην αρχή του 2014 και όπως μας είπε στην επικοινωνία μας τόσο ο πρόεδρος κ. Κατρανίδης όσο και η αρμόδια του τομέα κ. Αλαχούζου, από τότε και σταμάτησαν να αναγνωρίζουν αυτούς τους τίτλους σπουδών και βρίσκονται σε επικοινωνία και συνεννόηση με τις κυπριακές αρχές.

Ο υπουργός Παιδείας της Κύπρου κ. Καδής μάς είπε ότι από τον περασμένο Αύγουστο έβαλαν ασφαλιστικές δικλίδες στη βιομηχανία παραγωγής τέτοιων τίτλων σπουδών.

Το κόλπο όλο (από ένα μέχρι στιγμής και όχι από όλα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τα οποία παράγουν και σπουδαίο έργο) στηρίχθηκε, όπως μας είπε ο κ. Καδής, στη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της αναγνώρισης και της αξιολόγησης των τίτλων σπουδών.

Οπως μας εξήγησε, τα πανεπιστήμια που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας έχουν και την αναγνώριση των τίτλων. Ομως επειδή τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν κατά τη διάρκεια της νόμιμης λειτουργίας, αυτά τα προγράμματα που προέρχονται κατ' αρχήν από αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο πρέπει να λάβουν και έγκριση αξιολόγησης.

«Τον τελευταίο μήνα ζητήσαμε από όλα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια προϋποθέσεις και χρονικούς προγραμματισμούς για να αξιολογούνται όλα τα νέα προγράμματα», μας είπε ο κ. Καδής και αναγνώρισε σαφώς ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα με όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ελληνικού ΔΟΑΤΑΠ μάς είπε ότι από τον περασμένο Φεβρουάριο έβαλε στοπ στην αναγνώριση για δύο κυρίως λόγους:

1. Από παρεμβάσεις πανεπιστημίων.

2. Από παρεμβάσεις πολιτών.

«Για όσα έχουν συμβεί πριν από τον περασμένο Φεβρουάριο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα», μας είπε ο κ. Κατρανίδης.

Ομως το «γιατί και αν θα έπρεπε να γίνει έρευνα» είναι πολύ σοβαρό θέμα, αφού τουλάχιστον κάποιοι εκατοντάδες κυκλοφορούν ήδη με αναγνώριση σπουδών που δεν θα έπρεπε να είχε γίνει. Κάτι σαν τις προαναφερόμενες συγκεκριμένες περιπτώσεις που εξελίχθηκαν σε σκάνδαλα είναι και αυτές.

Ζητούνται απαντήσεις

Ποια λογική και ποια ερμηνεία δικαίου μπορεί να δικαιολογήσει την άσκηση, στην Ελλάδα, επαγγέλματος από εκατοντάδες επιστήμονες που δεν έχουν τίτλο σπουδών ουσιαστικά αναγνωρισμένο στη χώρα στην οποία υποτίθεται ότι σπούδασαν;

Ποια λογική και ποια Δικαιοσύνη δέχεται την ανάδειξη αυτών των επιστημόνων και των επαγγελματιών ως ανταγωνιστών άλλων που ξόδεψαν χρόνο και χρήμα αλλά και την υγεία τους για να σπουδάσουν πραγματικά;

Ποια λογική και ποια ερμηνεία δικαίου δέχεται αυτή την ακραία επιείκεια, την ώρα που με νόμους τερματίζουν τις σπουδές άλλων που μπήκαν με κανονικές εξετάσεις ξοδεύοντας χρήμα και αίμα;

Τα ερωτήματα δεν είναι καθόλου τυχαία. Κατά τις πληροφορίες, που θα μπορούσαμε να αποδείξουμε μόνο με παράνομα οπτικοακουστικά μέσα, για πλείστους όσους από αυτούς τους εκατοντάδες έχουν ενδιαφερθεί πολύ μεγάλα πολιτικά τζάκια στην Ελλάδα...

Μια απλή ανάγνωση του καταλόγου αυτών που πήραν αυτές τις αναγνωρίσεις δίνει απάντηση στο πώς άνοιξε αυτή η βιομηχανία και ποιους εξυπηρέτησε. Μόνο που δύσκολα θα γίνει έρευνα...

Οπως δεν έγινε και εκείνη με το γιατρό επί Χριστόδουλου και η οποία θα οδηγούσε σε ενδιαφερόμενο (καλόπιστα και χωρίς γνώση των παρανομιών ντεεεε...) από το τότε προσωπικό του Μεγάρου Μαξίμου...