Δήμος Αβδελιώδης: «Η γυναίκα της Ζάκυθος»

Θεμιστοκλέους κ” Δερβενίων, Εξάρχεια

Στις 5 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 3 μήνες από τη μέρα που, γυρνώντας από τη μεγάλη πορεία κατά της μαφίας στα Εξάρχεια, μια χούφτα κάτοικοι διαφόρων ηλικιών επιλέξαμε, αντί να κρυφτούμε στα σπίτια μας, να κάτσουμε στα σκαλιά μας, στη Θεμιστοκλέους και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο, το χώρο που για 2 χρόνια είχαμε στερηθεί.


 Η παράσταση αυτή οργανώνεται στο πλαίσιο των δράσεων των κατοίκων των Εξαρχείων που από τις 5 Ιουνίου 2014 με λαϊκές συνελεύσεις προσπαθούν συντεταγμένα και δυναμικά να αντιμετωπίσουν τόσο τις μαφίες και το εμπόριο ναρκωτικών όσο και τις φασίζουσες συμπεριφορές στη γειτονιά τους.

Τους τελευταίους τρεις μήνες με επίμονη καθημερινή παρουσία λίγοι κάτοικοι κατάφεραν στη Θεμιστοκλέους κάτι που έμοιαζε αρχικά αδύνατο: να απωθήσουν χωρίς βία από τις εισόδους των σπιτιών τους, τους επί διετία εγκατεστημένους εμπόρους ναρκωτικών.
Η αίσθηση της γειτονιάς επιστρέφει κι ένα αεράκι ελευθερίας πνέει ξανά στον συγκεκριμένο πεζόδρομο που μεταμορφώνεται μέρα με τη μέρα από χώρος διακίνησης ουσιών σε χώρο διακίνησης ιδεών, αποτελώντας ένα επιτυχημένο παράδειγμα αυτοοργάνωσης και για άλλα προβληματικά σημεία της Αθήνας.
Διονυσίου Σολωμού
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία
Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεύει η
Όλια Λαζαρίδου
Μουσική
Βαγγέλης Γιαννάκης
Ενδύματα
Αριστείδης Πατσόγλου
Άγγελος
Δανάη Ρούσσου
Φάσμα Ελευθερίας
Κατερίνα Χαρμάνη
Οργάνωση παραγωγής: ΗΧΟΣ & ΕΙΚΟΝΑ Ε.Π.Ε.
Συντονισμός παραγωγής: Κλέλια Παπαγιαννοπούλου
Η γυναίκα της Ζάκυθος


Το κείμενο των κατοίκων Θεμιστοκλέους και Δερβενίων :

Τρεις μήνες στο κλαρί ή τι μπορούν να κάνουν ενωμένα μερικά χέρια μαζί

Στις 5 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 3 μήνες από τη μέρα που, γυρνώντας από τη μεγάλη πορεία κατά της μαφίας στα Εξάρχεια, μια χούφτα κάτοικοι διαφόρων ηλικιών επιλέξαμε, αντί να κρυφτούμε στα σπίτια μας, να κάτσουμε στα σκαλιά μας, στη Θεμιστοκλέους και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο, το χώρο που για 2 χρόνια είχαμε στερηθεί.
Χωρίς εντάσεις και χωρίς βία, με επίμονη καθημερινή παρουσία τις βραδυνές κυρίως ώρες, λίγοι άνθρωποι καταφέραμε να απωθήσουμε από τον πεζόδρομο της Θεμιστοκλέους, μεταξύ Αραχώβης και Καλλιδρομίου, τους επί διετία εγκατεστημένους εμπόρους ναρκωτικών.
Σ΄αυτή την προσπάθεια η στήριξη της Λαϊκής Συνέλευσης και η συμμετοχή των γειτόνων και των συλλογικοτήτων των Εξαρχείων υπήρξαν καθοριστικές.
Κατά το πρώτο δεκαήμερο επιβεβαιώσαμε με τα ίδια μας τ΄ αυτιά αυτό που από καιρό υποψιαζόμασταν, ότι δηλαδή στα σκαλιά μας λειτουργούσε, με την κάλυψη της αστυνομίας, μαγαζί που προμήθευε με χασίς όλη την περιφέρεια Αττικής. Μιλήσαμε με πελάτες, που έρχονταν τακτικά, όπως μας είπαν, από Πειραιά, Κερατσίνι, Κηφισιά, Χολαργό, Νέα Σμύρνη, Φάληρο κ.α. και τους εξηγήσαμε την κατάσταση.΄Εδειξαν κατανόηση και εξαφανίστηκαν, ακολουθώντας μάλλον τους προμηθευτές τους.
΄Οσοι ζείτε εδώ γύρω θα έχετε διαπιστώσει την αλλαγή. ΄Ενα αεράκι ελευθερίας πνέει ξανά στη Θεμιστοκλέους και η αίσθηση της γειτονιάς επιστρέφει. Παράπλευρα οφέλη αυτής της ιστορίας είναι : η αισθητή μείωση του θορύβου και των σκουπιδιών και η εξαφάνιση της μυρωδιάς των ούρων και του χασίς που έκανε ασφυκτική την ατμόσφαιρα σε υπόγεια, ισόγεια και πρώτους ορόφους.
Επιπλέον, οι συζητήσεις, τα αυτοσχέδια γλέντια που προέκυψαν, οι βραδιές με ζωντανή μουσική, η 12ήμερη ανάγνωση της Ιλιάδας, έγιναν αφορμή να συναντήσουμε γείτονες της διπλανής πόρτας που την ύπαρξή τους αγνοούσαμε και να γνωριστούμε καλύτερα με κάποιους που είχαμε μια τυπική καλημέρα.
Αν πιστεύετε κι εσείς ότι αξίζει τον κόπο, ελάτε να ενισχύσετε αυτή την προσπάθεια. Ο καθένας μπορεί να συμβάλλει με τον τρόπο του π.χ. αναλαμβάνοντας μια βραδιά να βρίσκεται με την παρέα του στον πεζόδρομο ή οργανώνοντας μια εκδήλωση ή μαστορεύοντας έξω από το σπίτι του ή κατεβαίνοντας να πιεί τον καφέ του και να διαβάσει το βιβλίο του ή φέρνοντας το τάβλι για να παίξει μ΄ένα φίλο, βάζοντας, με λίγα λόγια, το δημόσιο χώρο ξανά στη ζωή του.
Θυσιάζοντας καλοκαιρινές διακοπές, ώρες ύπνου και ανάπαυσης, εξόδους και ψυχαγωγία κάποιοι σηκώσαμε γιαένα ολόκληρο τρίμηνο το μεγαλύτερο βάρος αυτής της ιστορίας με την πεποίθηση ότι αν το πείραμα της Θεμιστοκλέους πετύχει μπορεί να γίνει παράδειγμα και γι΄ άλλα σημεία της γειτονιάς και για άλλες γειτονιές του κόσμου.
Αν, αντίθετα, παραμείνουμε φοβισμένοι στα σπίτια μας και συνεχίσουμε να συζητάμε το θέμα ελπίζοντας ότι κάποιος άλλος θα το λύσει, τακτική που οδήγησε το πρόβλημα στο σημερινό σημείο, τότε είναι βέβαιο πως η βαρβαρότητα θα κυριαρχήσει τελικά. Η κατάσταση στη γειτονιά μας αφορά όλους και όλοι μαζί πρέπει να κινητοποιηθούμε για να την αντιμετωπίσουμε ενωμένοι.
Σε μια κοινωνία διάτρητη, αυτοκαταστροφική και απελπισμένη η ουσιαστική επικοινωνία, η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση είναι οι ισχυρότερες ασπίδες προστασίας μας.
Κάτοικοι Θεμιστοκλέους και Δερβενίων