ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ: Ιδιώτες θα αναλάβουν τα έργα συντήρησης

Του Δημήτρη Δελεβέγκου capital.gr

Η αναβολή ή σε μία πιο «έμμεση» διατύπωση η καθυστέρηση της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ θέτει ένα καίριο ερώτημα. Τι μέλλει γενέσθαι με τα έργα συντήρησης και εκσυγχρονισμού των υποδομών των κρατικών εταιρειών ύδρευσης που θα αναλάμβαναν να φέρουν εις πέρας οι επενδυτές;
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το Δημόσιο θα ακολουθήσει την παραδοσιακή φόρμουλα της σύμπραξης με τους ιδιώτες, οι οποίοι θα αναλάβουν την κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία των νέων έργων (π.χ. βιολογικοί καθαρισμοί). Σε αυτή την περίπτωση το κόστος για την υλοποίηση των απαιτούμενων επενδύσεων θα καλυφθεί από το ταμείο της εταιρείας, πρακτική που εφαρμόζεται πιστά μέχρι σήμερα.

Όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, το δίκτυο της βορειοελλαδίτικής εταιρείας ύδρευσης παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα, με τις διαρροές να ξεπερνούν το 20% γεγονός που καθιστά αναγκαία την υλοποίηση των απαιτούμενων έργων εκσυγχρονισμού.
Εάν το 51% περνούσε στον ιδιώτη, τότε, σύμφωνα με τη σύμβαση παραχώρησης, θα έμπαινε πλαφόν 10% στα κέρδη, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να μειωθεί το ύψος του τιμολογίου. Επίσης, ο υποψήφιος ανάδοχος θα ήταν υποχρεωμένος να πραγματοποιήσει επενδύσεις ύψους 138 εκατομμυρίων ευρώ κατά την πρώτη πενταετία παραχώρησης.
Τέλος, εάν πραγματοποιούνταν η ιδιωτικοποίηση, οι τιμές του νερού κατά τα πρώτα πέντε χρόνια παραχώρησης θα «κλείδωναν» στα σημερινά επίπεδα. Μετά την πενταετία, η Ρυθμιστική Αρχή Ύδατος θα είχε τον πρώτο λόγο για τις τιμές που θα σχετίζονταν από τις επενδύσεις της εταιρείας. Ύστερα από το «ναυάγιο» της αποκρατικοποίησης, η αναπροσαρμογή της ταρίφας της τιμής του νερού θα μπορούσε να θεωρηθεί πιθανή, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση νομικού χαρακτήρα για το αντίθετο.

Νέο μοντέλο αξιοποίησης;
Επίσης, με δεδομένο ότι η μη αποκρατικοποίηση της ΕΥΑΘ δημιουργεί «μαύρη τρύπα» στους στόχους εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις-προβλεπόταν και στον προϋπολογισμό του 2014- το ερώτημα που τίθεται είναι ποιο μοντέλο αξιοποίησης της βορειοελλαδίτικης εταιρείας ύδρευσης-ως κρατικό περιουσιακό στοιχείο- θα ακολουθήσει το Δημόσιο.
Όπως αναφέρουν όσοι παρακολουθούν τη διαδικασία, ενδεχόμενη νέα απόπειρα πώλησης ποσοστού της ΕΥΑΘ θα πρέπει να διασφαλίζει την παραχώρηση του management προκειμένου να προσελκύσει το επενδυτικό ενδιαφέρον.
Στο πλαίσιο αυτό, το εναλλακτικό σενάριο, που φέρεται να εξετάζεται, θέλει τη διάθεση του 23% του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης σε συνδυασμό με την παραχώρηση του management. Ωστόσο, η «φόρμουλα» αυτή, όπως επισημαίνουν νομικοί κύκλοι, είναι, έως ένα βαθμό προβληματική, καθώς η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ΕΥΔΑΠ μοιάζει να κλείνει κάθε «παράθυρο» για την παραχώρηση της διοίκησης της εταιρείας.
Άλλωστε, χωρίς το management το επενδυτικό ενδιαφέρον είναι ανύπαρκτο, γεγονός που εκτιμάται ότι θα οδηγούσε, εν τέλει, το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων να προχωρήσει στη διάθεση ποσοστού της εισηγμένης μέσω μίας χρηματιστηριακής συναλλαγής.
Την ίδια στιγμή, μία ενδιαφέρουσα πτυχή σχετικά με την μη αποκρατικοποίηση του νερού σχετίζεται με το γεγονός ότι το Δημόσιο δεν υποστήριξε τη θέση του ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. «Παρέλειψε», δηλαδή, να καταθέσει το μοντέλο της σύμβασης παραχώρησης βάσει του οποίου προκύπτει ο μεγάλος ελεγκτικός και ρυθμιστικός ρόλος της Ρυθμιστικής Αρχής Ύδατος στον ιδιώτη. Αυτή η «λεπτομέρεια», τεκμηριώνει την άποψη που θέλει το «πάγωμα» της αποκρατικοποίησης της ΕΥΑΘ να αποτελεί καθαρή πολιτική απόφαση.
Σημειώνεται ότι το 51% της ΕΥΑΘ διεκδικούσαν οι κοινοπραξίες Ελλάκτωρ-Suez Environnemment και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-Mekorot-όμιλος Αποστολόπουλος, με το πάγωμα της διαδικασία να εκπέμπει αρνητικό μήνυμα προς τους επενδυτές.