Όταν εμείς σκεφτόμαστε εν έτη 2014 αν πρέπει να απεργήσουμε
αν υπάρχει πολιτική στόχευση τη στιγμή που λανθασμένα θεωρούμε ότι έχουν κριθεί τα πάντα
αν είναι μια τουφεκιά στον αέρα η απεργία στις 9 του μήνα
η απάντηση έρχεται από το παρελθόν
όταν ψάχνουμε δικαιολογίες για να απεμπλακούμε από τις ταξικές ευθύνες μας και ανακαλύπτεις το διαχρονικό της διεκδίκησης μόνο δέος μπορείς να νιώσεις και να αναλογιστείς την ιστορική σου ευθύνη απέναντι στο κίνημα ας δούμε λοιπόν τι κατάφεραν οι πρώτοι απεργοί της ιστορίας
Ένας πάπυρος γραμμένος το 1155 π.Χ. από τον Αιγύπτιο τυπογράφο Αμμεναχτή μας πληροφορεί πληρέστατα για την πρώτη καταγεγραμμένη απεργία στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η απεργία αυτή ξεκίνησε την 21η ημέρα του 2ου μήνα του 29ου χρόνου της βασιλείας του Φαραώ Ραμσή του 3ου, και θεωρείται ως η πρώτη μαζική κίνηση ανυπακοής προς έναν εργοδότη.
Όπως μας πληροφορεί ο Αμενναχτή, η απεργία ξεκίνησε λόγω της μη παροχής φαγητού σε συγκεκριμένη κάστα εργατών.
Οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν επί γενεές στο ίδιο χωριό μέσα στην Θηβαϊκή νεκρόπολη, θάβονταν στο ίδιο μέρος και βγάζαν τα προς το ζην διακοσμώντας τους τάφους των Φαραώ.
Η δουλεία τους είχε θεωρηθεί από τους Φαραώ ως "άγια". Έτσι οι τεχνίτες αυτοί αποτελούσαν μία ιδιαίτερη τάξη με αρκετά προνόμια.
Όπως πληροφορούν οι Αιγυπτιολόγοι, ο έξυπνος Φαραώ θα έπρεπε να τα έχει καλά με τους τεχνίτες αυτούς, καθώς ήταν υπεύθυνοι για τη "θεοποίηση" του Φαραώ μετά το θάνατό του.
Έτσι, όταν (όπως μας πληροφορεί ο Αμμεναχτή) "αυτή η μέρα, ο γραμματικός Αμμεναχτή μίλησε στο λαό και είπε: Είκοσι μέρες έχουν περάσει αυτό το μήνα, και ακόμη να μας δωθεί φαγητό", οι τεχνίτες είχαν φτάσει στα όριά τους!
Οι τεχνίτες λοιπόν της Βασιλικής Νεκρόπολης στο Deir el-Medina οργάνωσαν την πρώτη γνωστή απεργία των εργαζομένων στην καταγραμμένη ιστορία. Το γεγονός αναφέρεται με όλες τις λεπτομέρειες σε ένα πάπυρο, ο οποίος έχει διατηρηθεί, και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Τορίνο . Η απεργία ήταν επιτυχημένη αφού οδήγησε στην αύξηση των μισθών τους.
