30 Οκτ 2013

Εκδήλωση στην Ελευσίνα για το νερό. Τοποθέτηση του Κώστα Λυμπέρη, εκ μέρους του ΣΕΚΕ&Σ

Την Κυριακή 27 Οκτωβρίου στην Ελευσίνα το δίκτυο αλληλεγγύης «Υπάρχει Άλλος Δρόμος» και το Στέκι Ελευσίνας διοργάνωσε συζήτηση με θέμα «Νερό: δημόσιο αγαθό ή ευκαιρία για κερδοσκοπία;»
Στη συζήτηση πήραν μέρος οι Χατζηστεφάνου Άρης (δημ/γραφος – infowar), Βατικιώτης Λεωνίδας (δημ/γραφος), Αρχοντόπουλος Γιώργος (πρ. σωματείου εργ. ΕΥΑΘ) και ο συνάδελφος Κώστας Λυμπέρης ως εκπρόσωπος ΣΕΚΕ&Σ



Ακολουθούν βασικά σημεία από την ομιλία του :

"ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΙΑΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΝΕΡΟΥ 

Είμαι ο Κώστας Λυμπέρης, εργαζόμενος στην ΕΥΔΑΠ από το 1995. Εργάζομαι όλα τα χρόνια στη Διεύθυνση Δικτύου Ύδρευσης, στη λειτουργία των δικτύων (υδρονομεία), κι εκτελώ βάρδια μηχανικού στο Επιχειρησιακό Κέντρο Λειτουργίας. Είμαι μέλος του Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού της ΕΥΔΑΠ, κι εκλεγμένο μέλος της Επιτροπής Υγιεινής κι Ασφάλειας Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ. Τοποθετούμαι από μέρους του ΣΕΚΕ-Σ ΕΥΔΑΠ. • Το ΣΕΚΕ-Σ (Συμμετοχικό Ενωτικό Κίνημα Εργαζομένων και Συνταξιούχων για Δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας) είμαστε μια πολιτικό-συνδικαλιστική συλλογικότητα που δημιουργήθηκε, το 2012, από την ανάγκη των καιρών, την ανάγκη δηλ. να αγωνιστούμε:

■ για να κρατήσουμε δημόσια τη διαχείριση του νερού στην Αττική,
■ για να αντισταθούμε στην πολιτική των μνημονίων από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων και των ευρύτερων λαϊκών και κοινωνικών αναγκών,
■ για να δημιουργήσουμε στο συνδικαλιστικό χώρο της ΕΥΔΑΠ έναν πόλο ανεξάρτητο από τη διαπλοκή και τη συνδιαχείριση και από τα κομματικά, κυβερνητικά, εργοδοτικά ή και οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αυτά μας ένωσαν όσους, συμμετέχουμε σε αυτή την προσπάθεια και δεν ταυτιζόμαστε με κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό φορέα.
Επειδή το θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού «αντέχει» πολύ επιχειρηματολογία, για να μη γίνω πολύ κουραστικός, θα είμαι αναγκαστικά, σε κάποια σημεία, λίγο κωδικός.

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΔΑΠ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ - ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΙΑΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
ο Η ρύθμιση χρεών Δήμων - Δημοσίου, με διαγραφή χρεών, αποτελεί κομμάτι της άρσης των τελευταίων οικονομικών και νομικών εμποδίων (κατά την κυβέρνηση και την Τρόικα) για τη γρήγορη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ
ο Η δρομολόγηση για κατάργηση του Εφάπαξ των εργαζομένων με τη νομοθετική ρύθμιση τοπ καλοκαιριού εντάσσεται σ' απτό το πλαίσιο.
ο Η πλήρης εργολαβοποίηση αποτέλεσε μια θαυμάσια πρακτική προετοιμασία χρόνων για την άνετη ιδιωτικοποίηση. (Και σε όποιους τομείς δεν υπήρχε εξωτερικός συνεργάτης -έτσι λέμε κομψά τον εργολάβο-, μπαίνει γρήγορα). Υπάρχουν ολόκληρες Υπηρεσίες και Τομείς της ΕΥΔΑΠ που μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς το μόνιμο προσωπικό της.
ο Η μετοχοποίηση του 1999, η μεγάλη μείωση του μόνιμου προσωπικού (από 5500 εργαζόμενους περίπου το 2000 σε 2000 εργαζόμενους περίπου σήμερα), η απίστευτη μείωση του μισθολογικού κόστους από το 2009 έως σήμερα κατά 80 εκ. Ευρώ (50% περίπου) ετησίως, αποτέλεσαν άλλες πλευρές αυτής της προετοιμασίας.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΠΙΕΣΕΩΝ

■ Όπου επεναίβει το ΔΝΤ (πάνω από 40 χώρες τα τελευταία 30 χρόνια), η ΠΤ και η ΕΕ τελευταία, ασκούνται τρομακτικές πιέσεις για ιδιωτικοποίηση στους τομείς του Νερού και της Ενέργειας.

■ Αυτό γίνεται όχι μόνο, και ίσως ούτε κυρίως, για τους συγκεκριμένους τομείς, για λόγους δημοσιονομικούς ή διαρθρωτικούς, ούτε απλά(;) για την άσκηση ελέγχου επί των κοινωνιών αλλά γιατί αποκτούν δικαίωμα επί της ζωής και της επιβίωσης των λαών.

■ Είναι τρομακτική η δύναμη επιρροής κι εκβιασμού από αυτόν που ελέγχει νερό-ενέργεια στις σύγχρονες πόλεις (φανταστείτε μια μεγαλούπολη όπως η Αθήνα χωρίς νερό, ή με την απειλή να μείνει χωρίς νερό, ή χωρίς καθαρό νερό για 3-5 ή 7 μέρες. Κατάρρευση όλων των δομών και της ζωής).

■ Τέλος οι επανακρατικοποιήσεις ή επαναδημοτικοποίησεις δικτύων σε μεγάλες πόλεις όπως Παρίσι, Βερολίνο «αναγκάζουν» τις ιδιωτικές εταιρίες σε αναζήτηση νέων αγορών, έτοιμων να καλύψουν το κενό εισπράξεων-κερδών. Έτσι μέσω των μηχανισμών της ΕΕ και του ΔΝΤ πιέζουν «ευάλωτες» εθνικές κυβερνήσεις περιφερειακών χωρών για γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα των νερών. (έντονες πιέσεις από τη γαλλικών συμφερόντων δυεζ για τις ιδιωτικοποιήσεις

ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ.  ΤΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ;

Ο έλεγγος επί του νερού (και ίσως η εμπλοκή του νερού σε γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά παιχνίδια στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου)
-I- Ποσότητα-Ποιότητα-Επάρκεια, πόσιμου νερού Δεν είναι δεδομένο όπως το θεωρούμε ότι ανοίγουμε τη βρύση και πίνουμε νερό. Στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, ακόμα και στην Ευρώπη, δεν υπάρχει πρόσβαση γενικώς σε πόσιμο νερό και πολύ περισσότερο ν' ανοίγεις τη βρύση μέσα στο σπίτι 24 ώρες το 24ωρο και να έχεις νερό. Στην Αττική, αυτή η ΕΥΔΑΠ με ότι, ενδεχομένως, μπορείς να της καταλογίσεις προσφέρει εξαιρετικής ποιότητας, επαρκές νερό σε κάθε σύνδεση του δικτύου της, και σε σχετικά χαμηλή τιμή. Όπου ιδιωτικοποιήθηκε το νερό παγκοσμίως η ποιότητα έπεσε, ενώ αναφέρονται περιπτώσεις όπου εντοπίστηκαν επιδημίες λόγω προβλημάτων στο δίκτυο των πόλεων που ιδιωτικοποιήθηκαν.

-I- Τιμή του πόσιμου νερού και των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης γενικά (Εγώ δε γνωρίζω παράδειγμα που να μην αυξήθηκε η τιμή σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης). Το νερό της ΕΥΔΑΠ κοστίζει 50 λεπτά / κυβικό ενώ το εμφιαλωμένο 50 λεπτά / Υ λίτρο δηλ. 1000 Ευρώ / κυβικό. Φυσικά δε θα φτάσει τόσο η τιμή αλλά δείχνει τι σκέφτονται οι πολυεθνικές του νερού (αυτό μπορεί να επιτευχθεί και μόνο με την πτώση της ποιότητας του πόσιμου νερού, αναγκάζοντας τον πληθυσμό να αγοράζει νερό για πόση) Στο Παρίσι το νερό αυξήθηκε κατά 258%, από το 1985 ενώ τα κέρδη των εταιριών κατά 15% περίπου ετησίως.

4 Η προσβασιμότητα όλων στο ανθρώπινο δικαίωμα (πχ η σημερινή "δημόσια" ΕΥΔΑΠ κόβει το νερό σε οικονομικά αδύναμους για 100-300 ή 500 Ευρώ, την ίδια στιγμή που διαγράφει χρέη 700 εκ Ευρώ προκειμένου να ιδιωτικοποιηθεί ανεμπόδιστα. Η Νότια Αφρική με προπληρωμένες κάρτες, η Ινδία με μηχανήματα κέρματος για νερό είναι ακραία παραδείγματα πρόσβασης στο νερό μόνο με τον οβολό στο χέρι. Αλλά και στις άλλες περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων παντού αυξήθηκαν οι διακοπές σύνδεσης στο δίκτυο, ενώ σχεδόν πουθενά δεν επεκτάθηκε το δίκτυο για να καλύψεις νέους πληθυσμούς.

-I- Υπηρεσίες Αποχέτευσης και η προστασία του περιβάλλοντος (Η ΕΥΔΑΠ δεν είναι μόνο πόσιμο νερό. Είναι Λίμνες-μεταφορά- εργοστάσια διυλιστήρια επεξεργασίας, δίκτυο διανομής νερού, δίκτυο αποχέτευσης, ΚΕΛ ) π.χ. Αργεντινή - τα λύματα στο Λα Πλάτα ποταμό ανεπεξέργαστα μετά από 4 χρόνια ιδιωτικοποίησης του νερού στο Μπουένος Άιρες, ενώ δεν πίνουν νερό από το δίκτυο σε μια περιοχή του πλανήτη που διαθέτει το 25% του άμεσα αξιοποιήσιμου πόσιμου νερού παγκοσμίως.

-I- Η συντήρηση κι επέκταση των υποδομών αποθήκευσης-μεταφοράς- διύλισης-ύδρευσης-αποχέτευσης-βιολογικών καθαρισμών (δε γίνονται επενδύσεις ούτε συντήρησης ούτε επέκτασης κάτω από τη λογική ελαχιστοποίησης κόστους με αποτέλεσμα να καλείται το δημόσιο να ξαναεπενδύσει ακόμα και κατά τη διάρκεια των παραχωρήσεων, και φυσικά μετά την επανακρατικοποίηση των εταιριών (χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Βρετανίας, αλλά και του Παρισιού όπου μετά από 23 χρόνια ιδιωτικοποίησης δεν είχε γίνει καμία επένδυση).

-I- Οι δήμοι και οι περιοχές της Αττικής που τώρα έχουν το δίκτυο ύδρευσης στην κυριότητά τους και προμηθεύονται κεντρικά νερό από την ΕΥΔΑΠ θα αναγκαστούν να υδροδοτούνται από μια ιδιωτική εταιρία αφού δεν έχουν δικές τους πηγές ή θ' αναγκαστούν να κάνουν τι; Να μεταφέρουν νερό με βυτία σε δικές τους δεξαμενές ή να αφήσουν τους δημότες του έρμαιο σε σύγχρονους νερουλάδες (απαξιώνοντας ταυτόχρονα και όποιες υποδομές δικτύων έχουν κατασκευάσει); Βέβαια υπάρχουν σοβαρά θέματα για το πώς οι δήμοι διαχειρίζονται τα δίκτυα και τις εισπράξεις (προχειρότητα, πελατειακές σχέσεις, κακοδιαχείριση κλπ)
-I- Δικαιώματα νερού (Άρδευση- Λατινική Αμερική). Νομική προετοιμασία και στην Ελλάδα. Είναι γνωστό ότι στη Χιλή έχουν ιδιωτικοποιηθεί και οι τροφοδοσίες των πηγών (βροχή, υπόγεια ύδατα κλπ), ενώ το ίδιο επιχειρήθηκε στη Βολιβία και η βίαιη εξέγερση του λαού οδήγησε στην υιοθέτηση, το 2010, από τον ΟΗΕ του νερού ως Ανθρώπινου Δικαιώματος.

-I- Τα εργατικά δικαιώματα. Πρακτική προετοιμασία με μείωση προσωπικού, μείωση μισθών κι εργατικού κόστους γενικότερα. Ενώ στο πλαίσιο των νέων στοχευμένων μέτρων συζητείται νέα μείωση μισθών με ένταξη όλων των εξαιρέσεων στο ενιαίο μισθολόγιο. Χρήση ενοικιαζόμενων και συμβασιούχων εργαζομένων, ήδη στην ΕΥΔΑΠ. Παντού στην πορεία προς την ιδιωτικοποίηση, αλλά και μετά από αυτήν οι εργασιακές σχέσεις σαρώθηκαν, οι μισθολογικές και άλλες παροχές προς τους εργαζόμενους χειροτέρευσαν δραματικά, ενώ έγιναν και μαζικές απολύσεις.
-I- Τέλος διακυβεύεται το ποιος διαθέτει κι ελέγχει την τεχνογνωσία διαχείρισης και λειτουργίας των δικτύων κι εγκαταστάσεων στον κύκλο του νερού. Ο βασικός φορέας τεχνογνωσίας είναι οι εργαζόμενοι στον κύκλο του νερού και σίγουρα είναι οι φορείς της πρακτικής τεχνογνωσίας (Η θεωρητική προφανώς υπάρχει και αλλού (Πανεπιστήμια, ιδρύματα, εταιρίες , κλπ). Το ποιος «ελέγχει» τους εργαζόμενους καθορίζει και τη δυνατότητα ιδιωτικοποίησης αλλά και την όποια μελλοντική δυνατότητα επανακρατικοποίησης. Αυτός είναι ένας λόγος εξαιρετικής σπουδαιότητας, και ίσως ο σημαντικότερος που επιβάλλει οι εργαζόμενοι στον κύκλο του νερού και γενικά στα εργοστάσια και τις υπηρεσίες βασικών κοινωνικών αγαθών να παραμένουν δημόσιοι.

ΤΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ;

Αν ξαναστήσουμε τον κόσμο μας με τα πόδια κάτω και το κεφάλι πάνω (όπως περιγράφει ο Ουρουγουανός Οαΐΐεαηο) , εάν δηλ. χρησιμοποιήσουμε τη σκέψη μας ελεύθερα κι αναγνώσουμε τις λέξεις όπως πραγματικά είναι, αποδίδοντάς τους το πραγματικό τους νόημα και όχι αυτό που θέλουν να μας κρύβουν πίσω από περίτεχνες διατυπώσεις ή εκφράσεις μόνο για ειδικούς (εσύ δεν ξέρεις, δεν καταλαβαίνεις, δεν έχεις στοιχεία κλπ), θα διαβάσουμε και θα καταλάβουμε ότι αυτό που γίνεται, είναι: Ιδιωτικοποίηση εισπράξεων - κερδών και μόνο. Και κοινωνικοποίηση επενδύσεων - ζημιών.

ΔΕΝ αγοράζουν την κυριότητα των δικτύων, θα μας πουν, αλλά το δικαίωμα διαχείρισης του κύκλου του νερού (και το οποίο φαίνεται και φιλολαϊκό). Τι θα γίνει πραγματικά; Θα παραλάβουν για διαχείριση ένα δίκτυο που κατασκευάστηκε, στο επίπεδο που είναι, με τα χρήματα και τον κόπο του ελληνικού λαού επί δεκαετίες, θα το εκμεταλλευτούν και θα μας το επιστέψουν απαξιωμένο, σε σχέση με αυτό που παρέλαβαν, μετά από 20-30 χρόνια, να το ξαναφτιάξουμε, πάλι με λεφτά του ελληνικού λαού.

ΠΟΙΟ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ;

❖ Καλύτερη ποιότητα παροχής υπηρεσιών;

❖ Χαμηλότερη τιμή;

❖ Προστασία του περιβάλλοντος;

❖ Προστασία κι ορθολογική διαχείριση του κύκλου του νερού;

❖ Επενδύσεις στο δίκτυο (επέκταση ή ανανέωση);

❖ Περισσότεροι εργαζόμενοι;

❖ Καλύτερα αμειβόμενοι;

Η παγκόσμια εμπειρία ιδιωτικοποιήσεων πηγών και δικτύων διαχείρισης του κύκλου νερού δείχνει μόνο ΖΗΜΙΑ για τις κοινωνίες:

❖ Χειροτέρευση της ποιότητας παροχής υπηρεσιών

❖ Αύξηση της τιμής

❖ Επιδείνωση των περιβαλλοντικών όρων

❖ Ανορθολογική διαχείριση του κύκλου του νερού υποταγμένη στη λογική ελάχιστου κόστους-μέγιστου κέρδους.

❖ Επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισμών με κόστη συντήρησης- επενδύσεων

❖ Αύξηση ανεργίας (καμία ιδιωτικοποίηση, ούτε παγκοσμίως, ούτε στην Ελλάδα, δεν μείωσε, αντιθέτως αύξησε την ανεργία)

❖ Χειροτέρευση των εργασιακών όρων για τους εργαζόμενους.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΤΕΑΙΚΑ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ εκτός ιδεολογικών λόγων και σίγουρης και μεγάλης κερδοφορίας από την επένδυση μεγάλων ιδιωτικών κεφαλαίων.

Όλα τα παραδείγματα που αναφέρονται διεθνώς ως αποτυχημένα (και σωστά) πρέπει να πούμε ότι είναι αποτυχημένα για τις κοινωνίες αλλά απολύτως επιτυχημένα ως προς την κερδοφορία των εταιριών.

ΝΑΙ, ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΛΥΤΑ, ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ (ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΕΥΑΑΠ) ΑΡΝΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΒΟΛΕΥΤΕΙΤΕ
Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ δε σημαίνει ότι όλα είναι καλώς καμωμένα μέχρι σήμερα στην ΕΥΔΑΠ. Το αντίθετο. Παρά την κερδοφορία της ΕΥΔΑΠ, είναι πολλά τα προβλήματα στη διαχείρισης και τον τρόπο λειτουργίας της εταιρίας (δεν είναι στους σκοπούς του παρόντος άρθρου να αναφερθούμε αναλυτικά σ' αυτά). Εμείς λέμε ότι απαιτείται και είναι δυνατόν η ΕΥΔΑΠ να λειτουργήσει πολύ καλύτερα, πολύ αποτελεσματικότερα υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, της ορθολογικής διαχείρισης, της ποιότητας και της τιμής παροχής υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο και υπέρ των εργατικών συμφερόντων. Υπ' αυτή τη λογική η άρνηση της ιδιωτικοποίησης για μας:

> 1ον) Σημαίνει ταυτόχρονη άρνηση μιας «ΕΥΔΑΠ - "δημόσιο" κέλυφος» της αδιαφάνειας της κακοδιαχείρισης, της εργολαβοποίησης, των πελατειακών σχέσεων, των κρυφών προνομίων, της πρόσδεσης στις κυρίαρχες πολιτικές και στα μικρότερα ή μεγαλύτερα ιδιωτικά συμφέροντα.

> 2ον) Σημαίνει ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΛΗΡΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ (Εμείς δεν μπορούμε να φανταστούμε, ούτε φανταζόμαστε μια κοινωνία πολιτών-καταναλωτών, χωρίς εργασιακά και άλλα δικαιώματα αλλά μια κοινωνία εργαζόμενων-πολιτών. Εργαζόμενοι των 300 Ευρώ, χωρίς ασφαλιστικά και υγειονομικά δικαιώματα, που εργάζονται χωρίς μέτρα ασφαλείας δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις μιας δημοσίας ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας όπως εμείς την ονειρευόμαστε, και
> 3ον) Σημαίνει ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ του δημόσιου δικαιώματος επί του πόσιμου νερού. Του δικαιώματος της κοινωνίας να ελέγχει όλο τον κύκλο του νερού.

Σημαίνει, εντέλει, αντιμετώπιση του νερού ως κοινωνικού αγαθού, και όχι ως  εμπορεύματος.

Και σ' αυτό τρίπτυχο επιμένουμε γιατί θα υποστούμε απίστευτη συκοφάντηση (από υπαρκτά και ανύπαρκτα σκάνδαλα από υπαρκτά και ανύπαρκτα προνόμια και άλλα πολλά) για να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση. Γι' αυτό:

ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ Σ' Α ΥΤΕΣ.


ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:

^ ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ (δε μπορεί να κόβεται η πρόσβαση στους οικονομικά αδύνατους)

^ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ (και όχι μόνο το πόσιμο νερό) καθίσταται πλήρως δημόσιος και τίθεται υπό κοινωνικό έλεγχο.

^ ΕΥΔΑΠΕΥΑΘ: Δημόσια και κοινωνική για φτηνό, επαρκές και ποιοτικό νερό σε κάθε άνθρωπο.

^ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΛΗΡΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ

ΝΕΡΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ.

Ούτε οι εργαζόμενοι μόνοι μας μπορούμε να κρατήσουμε τον κύκλο του νερού ως δημόσιο αγαθό ούτε η κοινωνία χωρίς τους εργαζόμενους στις εταιρίες ύδρευσης μπορεί να ελπίζει σε πραγματική άσκηση του δικαιώματός της να ελέγχει τον κύκλο του νερού.

Καλούμε όλους (εργαζόμενους, πολίτες, συνδικάτα, συλλογικότητες, Επιστημονικούς φορείς, Τοπική Αυτοδιοίκηση) ώστε:
Κοινωνία και Εργαζόμενοι, μαζί, να κρατήσουμε το νερό ως κοινό αγαθό."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου